Abstract:
การเพิ่มขึ้นของราคาพลังงานอย่างต่อเนื่องในปัจจุบันทำให้อุตสาหกรรมเหล็กพยายามลดการใช้พลังงานลง โดยทดแทนพลังงานด้วยปัจจัยการผลิตอื่นและทดแทนพลังงานที่มีราคาสูงด้วยพลังงานที่มีราคาต่ำกว่า การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวัดระดับการทดแทนกันของพลังงานทั้งในระดับปัจจัยการผลิตและระดับประเภทพลังงาน นำข้อมูลจากโครงการศึกษาเกณฑ์การใช้พลังงานในอุตสาหกรรมเหล็กที่สำรวจการใช้พลังงานของผู้ประกอบการขนาดกลางจำนวน 33 ราย ระหว่างปี 2542 ถึง 2547 มาวิเคราะห์ความยืดหยุ่นการใช้ปัจจัยการผลิตต่อราคาและความยืดหยุ่นการทดแทนกันทั้งของ Allen และ Morishima ในแบบจำลองสมการต้นทุนลอการิทึมอดิศัยและระบบสมการสัดส่วนต้นทุนการผลิต ผลการศึกษาในระดับปัจจัยการผลิตพบว่า พลังงานกับสินค้าทุนสามารถทดแทนกันได้ดีที่สุดการใช้พลังงานมีความอ่อนไหวต่อการเปลี่ยนแปลงของราคาปัจจัยการผลิตทุกชนิดค่อนข้างมากยกเว้นแรงงาน ขณะที่ทุน แรงงานและวัตถุดิบไม่ตอบสนองต่อราคาปัจจัยการผลิตใดเลย การปรับปรุงกระบวนการผลิตและการขยายตัวของอุตสาหกรรมเหล็กทำให้ใช้พลังงานและสินค้าทุนเพิ่มขึ้นแต่ลดการใช้วัตถุดิบและแรงงานลดลง สำหรับผลการศึกษาในระดับประเภทพลังงานพบว่า พลังงานทุกชนิดสามารถทดแทนกัน โดยเฉพาะก๊าซกับน้ำมันเป็นแหล่งพลังงานที่สามารถทดแทนกันได้ดีที่สุด การใช้ไฟฟ้าแทบจะไม่มีความอ่อนไหวต่อราคาไฟฟ้าและราคาพลังงานประเภทอื่น การใช้น้ำมันมีความอ่อนไหวต่อราคาไฟฟ้ามาก การใช้ก๊าซมีความอ่อนไหวต่อราคาก๊าซและราคาน้ำมันมาก การปรับปรุงกระบวนการผลิตและการขยายกำลังการผลิตไม่กระทบต่อโครงสร้างการใช้พลังงานในช่วงระยะเวลาที่ทำการศึกษา
