Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ศึกษาถึงบทบาทของสมาคมการประมงจังหวัดปัตตานีในฐานะกลุ่มผลประโยชน์กับนโยบายแรงงานข้ามชาติ ช่วงปี พ.ศ. 2544 – พ.ศ. 2547 โดยได้ใช้แนวคิดว่าด้วยระบบและแนวความคิดกลุ่มผลประโยชน์ เป็นกรอบในการศึกษา จากการศึกษาพบว่า สมาคมการประมงจังหวัดปัตตานีเป็นตัวแสดงสำคัญในฐานะกลุ่มผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ ซึ่งมีบทบาทในการป้อนนโยบาย และบทบาทในการประสานและขานรับนโยบาย โดยสมาคมการประมงจังหวัดปัตตานีดำเนินบทบาทในการป้อนนโยบายเป็นสำคัญ เพื่อเสนอข้อเรียกร้องของกลุ่ม ด้วยการใช้ยุทธวิธีต่างๆ ในการเข้าถึงผู้มีอำนาจในการกำหนดนโยบายของรัฐ ทั้งนี้สมาคมการประมงจังหวัดปัตตานีมีข้อเรียกร้องหลัก 5 ประการ คือ การขยายระยะเวลาการจดทะเบียน การลดหย่อนค่าใช้จ่ายในการจดทะเบียน การขอให้ผู้ว่าราชการจังหวัดกำหนดเขตพื้นที่แรงงานต่างด้าว การจัดตั้งศูนย์บริการแรงงานต่างด้าว และการเพิ่มโควตาแรงงาน ตลอดจนการเปลี่ยนกฎเกณฑ์โควต้าแรงงานในกิจการประมงทะเล อย่างไรก็ตาม ข้อเรียกร้องส่วนใหญ่ยังไม่ได้รับการบรรจุเป็นนโยบายแรงงานข้ามชาติ ดังนั้นสมาคมการประมงจังหวัดปัตตานีจึงไม่มีส่วนสำคัญในการกำหนดนโยบาย เนื่องจากปัจจัย 2 ประการ คือ บทบาทของรัฐ ซึ่งมุ่งเน้นนโยบายด้านความมั่นคงทั้งทางด้านสังคมและเศรษฐกิจเป็นหลัก อันส่งผลให้ไม่มีการกระจายอำนาจในการกำหนดนโยบายไปยังภาคส่วนอื่นๆ สำหรับอีกปัจจัยหนึ่ง คือ ความอ่อนแอของพันธมิตร ด้วยเหตุนี้ สมาคมการประมงจังหวัดปัตตานีจึงมีบทบาทในการประสานและขานรับนโยบายที่จำกัด เพราะผลลัพธ์ของนโยบายนั้นไม่สอดคล้องกับผลประโยชน์ทางธุรกิจของกลุ่ม.
