Abstract:
การวิจัยในครั้งนี้สนใจศึกษาผลของการเปลี่ยนแปลงนโยบายการเงินกรณีประเทศไทยโดยใช้วิธี Factor Augmented Vector Autoregressive (FAVAR) ซึ่งเป็นวิธีที่นำแนวคิดเรื่องการวิเคราะห์ปัจจัย (Factor analysis) กับเรื่องการวิเคราะห์ด้วยวิธี Vector Autoregressive (VAR) มาผสมกัน โดยนำข้อมูลตัวแปรเศรษฐกิจมหภาคจำนวนมากมาทำการสกัดหาปัจจัย (Factor) ด้วยวิธีการวิเคราะห์ปัจจัยก่อนแล้วนำปัจจัยที่ได้มาใส่ในแบบจำลอง VAR จากนั้นก็วิเคราะห์ทิศทางการตอบสนองและขนาดของผลกระทบด้วย Impulse response function (IRF) และ Variance decomposition (VD) โดยใช้ข้อมูลรายเดือนช่วงหลังธนาคารแห่งประเทศไทยกำหนดนโยบายภายใต้กรอบเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อ (Inflation targeting) คือเดือน ม.ค. 2000 – ต.ค. 2007 ผลการทดสอบ IRF และ VD สามารถสรุปออกมาได้ 4 ประเด็นคือ 1.วิธี FAVAR สามารถอธิบายตัวแปรต่างๆได้มากกว่าวิธี VAR แบบเดิม 2.วิธี FAVAR สามารถวิเคราะห์การส่งผ่านผลของนโยบายการเงินได้ตรงตามทฤษฎี ขจัดปัญหา Puzzle ต่างๆเช่น Price puzzle ที่มักจะเกิดขึ้นกรณีใช้วิธี VAR แบบเดิม 3.การเปลี่ยนแปลงนโยบายการเงินจะมีผลกระทบต่อระบบเศรษฐกิจผ่านช่องทางสินเชื่อมากที่สุด ตามด้วยช่องทางอัตราดอกเบี้ย ช่องทางอัตราแลกเปลี่ยนและช่องทางราคาสินทรัพย์ตามลำดับ 4.ช่องทางอัตราดอกเบี้ยและช่องทางอัตราแลกเปลี่ยนจะมีบทบาทสำคัญในการส่งผ่านนโยบายการเงินไปยังระบบเศรษฐกิจ ส่วนช่องทางสินเชื่อและช่องทางราคาสินทรัพย์จะมีบทบาทน้อย จากผลการศึกษาข้างต้นแสดงให้เห็นว่าวิธี FAVAR มีข้อดีในการวิเคราะห์ผลของนโยบายการเงินกว่าวิธี VAR แบบเดิมทางผู้วิจัยจึงมีข้อเสนอแนะว่าธนาคารแห่งประเทศไทยควรจะนำแบบจำลอง FAVAR นี้ไปใช้ในการศึกษาผลของนโยบายการเงินในประเด็นเรื่องอื่นๆต่อไปในอนาคต รวมทั้งควรเตรียมการในด้านต่างๆเพื่อส่งเสริมให้ช่องทางอัตราดอกเบี้ยและช่องทางอัตราแลกเปลี่ยนให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น สร้างความคล่องตัวให้กับกลไกการทำงานของนโยบายการเงินไทย เพื่อที่จะทำให้ระบบเศรษฐกิจเกิดเสถียรภาพซึ่งเป็นเป้าหมายสูงสุดของธนาคารแห่งประเทศไทย
