Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของการพึ่งพาทางอารมณ์ เจตคติต่อบุคคลที่สาม และความคล้ายคลึงต่อความดึงดูดใจระหว่างบุคคล ผู้ร่วมการวิจัยเป็นนิสิตระดับปริญญาตรีจำนวนทั้งสิ้น 160 คน ที่ผ่านการคัดเลือกแล้วว่าเป็นกลุ่มที่มีการพึ่งพาทางอารมณ์สูงและต่ำอย่างละครึ่ง ผู้วิจัยได้ให้ผู้ร่วมการทดลองอ่านบทสนทนาของบุคคลที่สามแล้วประเมินความรู้สึกต่อบุคคลที่สาม จากนั้นผู้ร่วมการทดลองจะได้รับทราบความรู้สึกของคู่ของตนที่มีต่อบุคคลที่สามแล้ว จึงประเมินความรู้สึกดึงดูดใจที่มีต่อคู่ของผู้ร่วมการทดลอง ผลการวิจัยพบว่า 1.บุคคลที่รับรู้ว่ามีเจตคติต่อบุคคลที่สามคล้ายคลึงกันมีความรู้สึกชอบพอดึงดูดใจกันสูงกว่าบุคคลที่รับรู้ว่ามีเจตคติต่อบุคคลที่สามไม่คล้ายคลึงกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 2.บุคคลที่ร่วมแบ่งปันเจตคติทางลบต่อบุคคลที่สามประเมินความดึงดูดใจต่อคนที่มี เจตคติที่คล้ายคลึงกันไม่แตกต่างกับบุคคลที่ร่วมแบ่งปันเจตคติทางทางบวกต่อบุคคลที่สาม 3.การพึ่งพาทางอารมณ์มีปฏิสัมพันธ์กับความคล้ายคลึงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001