อิทธิพลของรูปแบบการถามปากคำ เพศของเด็กผู้เสียหาย และเพศของผู้ประเมิน ต่อการรับรู้และการตัดสินใจในคดีล่วงละเมิดทางเพศ

ลัญฉกร คีริน ศุขกลิ่น

dc.contributor.advisor	อภิชญา ไชยวุฒิกรณ์วานิช
dc.contributor.author	ลัญฉกร คีริน ศุขกลิ่น
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
dc.date.accessioned	2011-08-06T04:28:32Z
dc.date.available	2011-08-06T04:28:32Z
dc.date.issued	2552
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/15613
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2552	en
dc.description.abstract	ศึกษาว่าระดับการใช้คำถามชี้นำ เพศของเด็กผู้เสียหาย และเพศของผู้ประเมินที่แตกต่างกัน มีผลต่อการรับรู้ความน่าเชื่อถือ และการเปิดเผยความจริงของเด็ก ซึ่งเป็นทั้งพยานและผู้เสียหายและคำตัดสินคดีอย่างไร ผู้ร่วมการวิจัยเป็นนิสิตปริญญาตรี จานวน 160 คน ผู้วิจัยให้ผู้ร่วมการทดลองอ่านเค้าโครงคดี แล้วประเมินความน่าเชื่อถือของเด็ก การเปิดเผยทั้งหมดของเด็ก และให้คำตัดสินคดี ผลการวิจัยพบว่า 1. การใช้คำถามชี้นำปานกลางในการถามปากคำเด็กผู้เสียหาย ส่งผลให้ผู้ประเมินรับรู้ความน่าเชื่อถือของเด็กผู้เสียหายลดลง เมื่อเปรียบเทียบกับการใช้คำถามชี้นำเพียงเล็กน้อย อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. การใช้คำถามชี้นำปานกลางในการถามปากคำเด็กผู้เสียหาย ส่งผลให้ผู้ประเมินรับรู้ว่า เด็กผู้เสียหายให้การเปิดเผยความจริงทั้งหมด ไม่แตกต่างไปจากการใช้คำถามชี้นำเพียงเล็กน้อย 3. ในการถามปากคำที่มีการใช้คำถามชี้นำระดับเดียวกัน ผู้ประเมินรับรู้ความน่าเชื่อถือของเด็กผู้เสียหายเพศชายและหญิงไม่แตกต่างกัน 4. ผู้ประเมินเพศหญิงมิได้รับรู้ว่าพยานมีความน่าเชื่อถือมากกว่า หรือตัดสินว่าจำเลยมีความผิดจริงตามข้อกล่าวหามากกว่า เมื่อเปรียบเทียบกับผู้ประเมินเพศชาย.	en
dc.description.abstractalternative	To find out how interview style, child victim gender, and rater gender affect perceptions of child victim-witness’ credibility, child’s full disclosure, and the defendant guilt judgement. Participants were 160 undergraduate students and were asked to read case scenarios. Then they rated the child’s credibility, child’s full disclosure, and judged the defendant. Results reveal that 1. When the child statements have been elicited by the intermediated leading interview, raters perceive the child as less credible comparing to the child in the less leading interview counterpart (p < .05). 2. Interview style does not affect raters’ perception of child full disclosure. 3. Considering a specific interview style, raters perceive boy and girl victims as equally credible. 4. Comparing with male raters, female raters neither perceive the child victim-witness as more credible nor prone to judge that the defendant is guilty more.	en
dc.format.extent	1701630 bytes
dc.format.mimetype	application/pdf
dc.language.iso	th	es
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2009.267
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.subject	การสอบสวนคดีอาญา	en
dc.subject	กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา	en
dc.subject	การทารุณทางเพศต่อเด็ก	en
dc.title	อิทธิพลของรูปแบบการถามปากคำ เพศของเด็กผู้เสียหาย และเพศของผู้ประเมิน ต่อการรับรู้และการตัดสินใจในคดีล่วงละเมิดทางเพศ	en
dc.title.alternative	Effects of interview style, child victim gender, and rater gender on perceptions and judgement in sexual abuse cases	en
dc.type	Thesis	es
dc.degree.name	ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต	es
dc.degree.level	ปริญญาโท	es
dc.degree.discipline	จิตวิทยาสังคม	es
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.email.advisor	weechaya@hotmail.com
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2009.267