Abstract:
งานวิจัยชิ้นนี้ต้องการศึกษาปฏิสัมพันธ์ทางการเมืองระหว่างมัสยิดกับหน่วยงานของรัฐในอำเภอยี่งอ จังหวัดนราธิวาส โดยมีสมมติฐานสองประการ คือหน่วยงานของรัฐใช้มัสยิดเป็นช่องทางในการสื่อสารทางการเมืองเพื่อให้ได้รับการสนับสนุนจากประชาชน และมัสยิดร้องเรียนหน่วยงานของรัฐในเรื่องที่เกี่ยวกับศาสนาและการพัฒนา ผลของการศึกษาพบว่า หน่วยงานของรัฐได้อาศัยความเป็นสถาบันทางศาสนาของมัสยิดเป็นช่องทางในการสื่อสารโดยจะใช้ในเรื่องที่สอดคล้องกับอำนาจหน้าที่ของแต่ละหน่วยงานรูปแบบของการใช้ได้แก่การคุตเบาะฮ์ในละหมาดวันศุกร์ การทำละหมาดฮายัต และการร่วมกับมัสยิดในการพบปะชาวบ้านในวันศุกร์และช่วงกลางคืนโดยมีข้าราชการที่มีความสัมพันธ์ส่วนตัวเป็นผู้ประสาน และพบว่ามัสยิดได้อาศัยอำนาจหน้าที่และอิทธิพลของหน่วยงานของรัฐในการเข้ามาร้องเรียนเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับศาสนาแต่จะไม่ก้าวไปสู่เรื่องที่เกี่ยวกับการพัฒนา โดยกระทำในรูปแบบของชมรมผ่านมายังข้าราชการที่มีความสัมพันธ์เป็นการส่วนตัว.
