Abstract:
ศึกษาภาพรวมของการดูแลระยะยาวผู้สูงอายุในประเทศไทย พร้อมทั้งศึกษาปัจจัยที่กำหนดความต้องการบริการด้านการดูแลระยะยาวแบบเป็นทางการ สำหรับผู้สูงอายุในประเทศไทย ซึ่งได้แก่ ศูนย์ดูแลกลางวันสำหรับผู้สูงอายุ การจัดบริการตามบ้านเพื่อช่วยเหลือผู้สูงอายุ บ้านพักสำหรับผู้สูงอายุที่มีปัญหาสุขภาพเรื้อรัง ทั้งโดยรวมและรายประเภท โดยนำข้อมูลระดับจุลภาคจากรายงานการสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2545 สำนักงานสถิติแห่งชาติ ซึ่งมีจำนวนทั้งสิ้น 43,447 ตัวอย่างและคัดเลือกเฉพาะผู้สูงอายุที่ตอบแบบสอบถามเองซึ่งเหลือจำนวนทั้งสิ้น 32,020 ตัวอย่าง ผลการศึกษาพบว่า ในภาพรวม ปัจจัยส่วนบุคคล การอยู่อาศัย สุขภาพของผู้สูงอายุ จะส่งผลในทิศทางบวกกับความต้องการบริการด้านการดูแลระยะยาวแบบเป็นทางการสำหรับผู้สูงอายุ กล่าวคือ ผู้สูงอายุที่เป็นเพศหญิง ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่คนเดียวเมื่อเทียบกับผู้สูงอายุที่อยู่กับสมาชิกคนอื่นๆ ในครัวเรือน ผู้สูงอายุที่มีสุขภาพไม่ดี และช่วยเหลือตนเองได้น้อยเมื่อเทียบกับผู้สูงอายุที่มีสุขภาพดี ช่วยเหลือตนเองได้มาก ผู้สูงอายุที่ไม่มีผู้ดูแลเมื่อเทียบกับผู้สูงอายุที่มีผู้ดูแลอยู่ในครัวเรือน มีแนวโน้มต้องการใช้บริการด้านการดูแลระยะยาวแบบเป็นทางการมากกว่า ขณะที่เมื่อแยกประเภทบริการด้านการดูแลระยะยาวแบบเป็นทางการออกเป็น ศูนย์ดูแลกลางวันสำหรับผู้สูงอายุ การจัดบริการตามบ้านเพื่อช่วยเหลือผู้สูงอายุ บ้านพักสำหรับผู้สูงอายุที่มีปัญหาสุขภาพเรื้อรัง พบว่า ถ้าผู้ดูแลไม่ได้อยู่ครัวเรือนเดียวกับผู้สูงอายุ ผู้สูงอายุจะมีความน่าจะเป็นที่จะต้องการบริการศูนย์ดูแลกลางวันสำหรับผู้สูงอายุ และการจัดบริการตามบ้านเพื่อช่วยเหลือผู้สูงอายุ มากกว่าผู้สูงอายุที่มีผู้ดูแลอยู่ในครัวเรือน รายได้และการเตรียมความพร้อมด้านการเงิน เป็นอีกปัจจัยที่ทำให้ผู้สูงอายุมีแนวโน้มต้องการบริการด้านการดูแลระยะยาวแบบเป็นทางการ ทั้งโดยรวมและแบบแยกประเภทในระดับที่มากขึ้น.
