การดื้อยาและการถ่ายทอดยีนดื้อยาของแบคทีเรียในสารเสริมชีวนะสำหรับสัตว์ที่ใช้เป็นอาหารที่มีจำหน่ายในประเทศไทย

Abstract

ศึกษาจำนวน ชนิด และพันธุกรรมการดื้อยาของแบคทีเรียที่แยกได้จากสารเสริมชีวนะสำหรับสัตว์ที่เลี้ยงเพื่อการบริโภคที่มีจำหน่ายในประเทศไทยจำนวน 10 ชนิด โดยตรวจระบุ genus และ species ของ Lactobacillus (n = 97) และ Enterococcus (n = 7) ด้วยวิธี multiplex PCR Bacillus (n = 114) ด้วยวิธี ARDRA หาค่าความเข้มข้นต่ำสุดที่สามารถยับยั้งการเจริญของเชื้อจนไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าสำหรับยาปฏิชีวนะจำนวน 12 ชนิด ด้วยวิธี agar dilution ตรวจหาการปรากฏของยีนดื้อยาในเชื้อที่ดื้อต่อยาที่สอดคล้องกัน โดยตรวจหาการปรากฏของยีน tetK, tetL, tetM, tetO, tetS และ tetW ในเชื้อที่ดื้อยา tetracycline ตรวจการปรากฏของยีน vanA, vanB และ vanC ในเชื้อที่ดื้อยา vancomycin เชื้อที่ดื้อยา erythromycin ตรวจยีน ermA, ermB และ ermC และตรวจการปรากฏของยีน aadE ในเชื้อที่ดื้อยา streptomycin จากนั้นตรวจหาการปรากฏของ plasmid และทดสอบความสามารถในการถ่ายทอดยีนดื้อยาด้วยวิธี conjugation ผลการศึกษาตรวจพบ Lactobacillus จำนวน 4 species คือ L. plantarum,L. rhamnosus, L. gasseri, L. delbrueckii และ L. casei group เชื้อ Enterococcus จำนวน 1 species คือ E. faecium และเชื้อ Bacillus จำนวน 3 species ได้แก่ B. subtilis, B. licheniformis, B. cereus และ B. subtilis cluster ซึ่งผลิตภัณฑ์ทุกชนิดมีการระบุชนิดของเชื้อไม่ถูกต้อง เชื้อที่แยกได้มีความไวต่อยาปฏิชีวนะในระดับที่แตกต่างกัน โดย Lactobacillus มีอัตราการดื้อต่อยาปฏิชีวนะสูงกว่า Bacillus ผลการตรวจหาการปรากฏของยีนดื้อยา พบยีน tetW และ vanA ในเชื้อ Lactobacillus อย่างละ 1 เชื้อที่ไม่มี plasmid จึงไม่สามารถถ่ายทอดยีน 2 ชนิดแบบขวางและไม่พบการถ่ายทอดยีนดื้อยาในเชื้อที่ทดสอบ