อิทธิพลระหว่างประเทศที่มีต่อกฎหมายอาญาไทย : ศึกษากรณีองค์กรอาชญากรรม

Abstract

ปัญหาองค์กรอาชญากรรมเป็นปัญหาสำคัญที่ประเทศไทยและประชาคมโลกเผชิญอยู่ นานาประเทศจึงได้แสวงหามาตรการทางกฎหมายในการแก้ไขและปราบปรามปัญหาองค์กรอาชญากรรม สำหรับประเทศไทยได้มีการบัญญัติความผิดฐานอั้งยี่ ซ่องโจรในประมวลกฎหมายอาญา ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อรักษาความสงบสุขของประชาชนในสังคม ป้องกันการละเมิดกฎหมายโดยกลุ่มบุคคลหรือคณะบุคคลซึ่งปกปิดวิธีดำเนินการ เมื่อพิจารณาบทบัญญัติความผิดฐานอั้งยี่ ซ่องโจรพบว่า บทบัญญัติกฎหมายดังกล่าวบังคับใช้ได้ผลในระดับหนึ่ง แต่ไม่สามารถนำมาใช้ในการปราบปรามองค์กรอาชญากรรม ที่มีลักษณะการดำเนินการที่มีความสลับซับซ้อนได้อย่างมีประสิทธิภาพเท่าที่ควร ประเทศไทยจึงได้แสวงหามาตรการทางกฎหมายในระดับสากล เพื่อนำมาใช้ในการขจัดปัญหาองค์กรอาชญากรรม ทั้งมาตรการทางกฎหมายที่มีสถานะเป็นข้อตกลงขององค์กรระหว่างประเทศ และกฎหมายจากนานาประเทศ อย่างไรก็ตาม แม้ประเทศไทยจะได้จะนำมาตรการทางกฎหมายในระดับสากลมาบัญญัติไว้ในกฎหมายอาญาของไทย เพื่อนำมาใช้เป็นเครื่องมือในการปราบปรามองค์กรอาชญากรรม แต่ปัญหาองค์กรอาชญากรรมในประเทศไทยก็มิได้ลดน้อยลง เนื่องจากมาตรการทางกฎหมายที่มีอยู่ในปัจจุบันนั้น มิได้ส่งผลโดยตรงต่อประสิทธิภาพของการปราบปรามองค์กรอาชญากรรม เพราะกฎหมายที่บัญญัติขึ้นไม่สามารถเข้าถึงตัวองค์กรที่กระทำความผิดที่แท้จริงได้ ทำให้การบังคับใช้กฎหมายของไทย กับการกระทำความผิดขององค์กรอาชญากรรมยังมีข้อจำกัด ซึ่งการแก้ไขหรือปรับปรุงความผิดฐานอั้งยี่ ซ่องโจร ตามประมวลกฎหมายอาญาให้มีเนื้อหาเป็นสากลมากยิ่งขึ้น เพื่อให้บทบัญญัติดังกล่าว เป็นกฎหมายหลักในการปราบปรามองค์กรอาชญากรรม และสามารถบังคับใช้กับพระราชบัญญัติที่มีโทษทางอาญาอื่นๆ เป็นมาตรการเสริมควบคู่กันไป อันจะทำให้การบังคับใช้กฎหมายเพื่อปราบปรามดำเนินคดีกับองค์กรอาชญากรรมเกิดประสิทธิภาพ