Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาบทบาทและความสำคัญของย่านถนนสายไม้เขตบางซื่อ ทั้งในอดีตและปัจจุบัน 2) ศึกษาระบบการบริหารจัดการด้านกายภาพ เศรษฐกิจ และสังคมของชุมชนย่านถนนสายไม้ 3) ศึกษาปัจจัยต่างๆที่ส่งผลต่อระบบการบริหารจัดการของชุมชนย่านถนนสายไม้ 4) เสนอแนวทางการพัฒนาระบบการบริหารจัดการของชุมชนเพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงของย่านถนนสายไม้ต่อไป จากการศึกษาพบว่าย่านถนนสายไม้มีความเป็นมาที่มีความยาวนาน โดยเริ่มตั้งแต่การเป็นชุมชนโรงไม้ ทางฝั่งของแม่น้ำเจ้าพระยา เมื่อเกิดการขยายตัวของเมืองชั้นในผู้คนที่ทำธุรกิจการค้าไม้ภายในย่านเมืองชั้นใน ย้ายออกมาตั้งร้านค้าภายในย่านถนนสายไม้จนกลายเป็นชุมชนที่ทำการผลิตเครื่องเรือนไม้เล็กๆขึ้นภายในย่าน และจากการที่ภายในย่านเป็นแหล่งรวมการทำธุรกิจเครื่องเรือนจึงเป็นการดึงดูดผู้ประกอบการที่ประกอบธุรกิจที่มีความเกี่ยวเนื่องกับการทำเครื่องเรือนให้ประกอบกิจการในย่านมากขึ้นจนกลายมาเป็นย่านที่ทำธุรกิจเครื่องเรือนแบบครบวงจร เนื่องจากการพัฒนาของบทบาทของย่านในแต่ละช่วงส่งผลให้เกิดการบริหารจัดการขึ้นภายในย่าน โดยเริ่มจากการบริหารจัดการของชุมชนที่เป็นไปโดยธรรมชาติ จนได้มีการเปลี่ยนแปลงการบริหารจัดการของชุมชนซึ่งเป็นผลมาจากปัจจัย 3 อย่าง ได้แก่ ปัจจัยทางด้านความเป็นเอกลักษณ์ของชุมชน ปัจจัยทางด้านการสนับสนุนจากภาครัฐ ปัจจัยทางด้านเศรษฐกิจของชุมชน จากปัจจัยเหล่านี้ทำให้การบริหารจัดการของชุมชนย่านถนนสายไม้ได้มีการปรับเปลี่ยนการบริหารจัดการให้เกิดความสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างเป็นระบบ
