มาตรการทางอาญาในการป้องกันเด็กและเยาวชนจากการถูกล่อลวงในทางเพศโดยอาศัยอินเตอร์เน็ตหรือการสื่อสารทางอิเล็กทรอนิกส์เป็นเครื่องมือ

Abstract

การล่อลวงเด็กและเยาวชนทางเพศโดยอาศัยอินเทอร์เน็ตหรือการสื่อสารทางอิเล็กทรอนิกส์เป็นเครื่องมือ เป็นอาชญากรรมทางอินเทอร์เน็ตที่เกี่ยวกับความรุนแรงต่อเด็ก ซึ่งกำลังเกิดขึ้นอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน ก่อให้เกิดความเสียหายต่อตัวเด็ก ค่านิยม แนวคิด และพัฒนาการของเด็ก และรวมถึงสภาพสังคม แต่บทบัญญัติของกฎหมายไทยมีข้อจำกัดหลายประการในการนำกฎหมายมาบังคับใช้กับกรณีดังกล่าว อีกทั้งยังมีผลทำให้เจ้าหน้าที่ผู้บังคับใช้กฎหมายไม่มีเครื่องมือในการป้องกันเด็กและเยาวชนจากการถูกละเมิดทางเพศได้ จากการศึกษาพบว่าความผิดฐานสำคัญที่สามารถนำมาปรับใช้กับการกระทำผิดกรณีล่อลวงทางเพศโดยอาศัยอินเทอร์เน็ตหรือการสื่อสารทางอิเล็กทรอนิกส์เป็นเครื่องมือ คือ ความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเรา และความผิดฐานกระทำอนาจาร ซึ่งล้วนแล้วแต่ต้องมีการกระทำที่เป็นความผิดสำเร็จทั้งสิ้น จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องบัญญัติให้การกระทำดังกล่าวเป็นฐานความผิดไว้โดยเฉพาะ และเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพในการป้องกันเด็กและเยาวชนจากการถูกล่อลวงในทางเพศดังกล่าวจึงมีความจำเป็นที่จะต้องนำมาตรการอื่นมาใช้ประกอบกันด้วย ไม่ว่าจะเป็นการส่งเสริมให้เกิดความร่วมมือในระหว่างประเทศ หรือการตั้งหน่วยงานที่ดูแลและตรวจสอบการใช้อินเทอร์เน็ตหรือการสื่อสารทางอิเล็กทรอนิกส์ที่นำไปสู่การละเมิดทางเพศต่อเด็กและเยาวชนไว้โดยเฉพาะ ทั้งนี้ผู้เขียนได้สรุปผลการวิจัยเกี่ยวกับประเด็นดังกล่าวข้างต้น พร้อมทั้งเสนอแนะแนวทางที่ควรจะเป็นในการแก้ปัญหาการล่อลวงในทางเพศดังกล่าวไว้ด้วย