การกวดวิชากับความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ

ศิวพงศ์ ธีรอำพน, 2524-

dc.contributor.advisor	มนชยา อุรุยศ
dc.contributor.author	ศิวพงศ์ ธีรอำพน, 2524-
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะเศรษฐศาสตร์
dc.date.accessioned	2006-05-30T04:26:09Z
dc.date.available	2006-05-30T04:26:09Z
dc.date.issued	2547
dc.identifier.isbn	9745319902
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/171
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547	en
dc.description.abstract	การศึกษานี้ทำการพัฒนาแบบจำลองดุลยภาพทั่วไปเชิงพลวัตแบบรุ่นอายุเหลื่อมกันที่สามารถใช้อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและการกวดวิชา โดยบุคคลที่มีความสามารถในการสะสมทุนมนุษย์เริ่มต้นแตกต่างกันจะเป็นผู้เลือกเรียนกวดวิชาเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มความสามารถของตนซึ่งมีผลต่อการได้รับคัดเลือกเข้าศึกษาต่อ โดยแรงผลักดันให้บุคคลต้องกวดวิชาเกิดจากการแข่งขันเพื่อให้ได้เข้าศึกษาต่อในสถาบันอุดมศึกษาที่มีความสามารถในการรองรับผู้เรียนจำกัด ซึ่งแรงจูงใจให้บุคคลต้องการศึกษาต่อเกิดจากค่าจ้างในสถานะที่เป็นแรงงานระดับบัณฑิตที่สูงกว่าในสถานะที่เป็นแรงงานระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย จากกระบวนการแข่งขันในแบบจำลองพบว่า คนที่กวดวิชาคือคนที่มีความสามารถเริ่มต้นค่อนข้างสูงและเป็นผู้ที่ควรได้เข้าศึกษาต่ออยู่แล้ว และแบบจำลองชี้ให้เห็นว่าการกวดวิชาสามารถเพิ่มความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจได้โดยผ่านการยกระดับความสามารถขั้นต่ำของผู้ที่ได้รับคัดเลือกเข้าศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาซึ่งเป็นผู้ที่มีส่วนร่วมในการสะสมทุนมนุษย์	en
dc.description.abstractalternative	The thesis constructs a dynamic general-equilibrium model with overlapping-generations to explain the relationship between private tutoring and economic growth. Young agents who have heterogeneous initial abilities choose their tutoring time. By taking tutoring, one can increase his/her effective ability to accumulate human capital which is a criterion to judge whether he/she will be offered a seat in the university. The competition to limited seats is driven by the university education premium. The model shows that only those who have high initial abilities, who should be offered seats in the university, decide to take tutoring. The model points out that private tutoring can increase economic growth rate by raising the minimum ability of those who are offered seats in the university and involve in accumulating human capital.	en
dc.format.extent	657162 bytes
dc.format.mimetype	application/pdf
dc.language.iso	th	en
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2004.46
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.subject	ทรัพยากรมนุษย์	en
dc.subject	ทุนทางปัญญา	en
dc.subject	การสอนเสริม	en
dc.title	การกวดวิชากับความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ	en
dc.title.alternative	Private tutoring and economic growth	en
dc.type	Thesis	en
dc.degree.name	เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต	en
dc.degree.level	ปริญญาโท	en
dc.degree.discipline	เศรษฐศาสตร์	en
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en
dc.email.advisor	Manachaya.U@chula.ac.th, manachaya.uruyos@vanderilt.edu
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2004.46