แนวทางหนึ่งในการแก้ไขพื้นที่ทับซ้อนทางทะเลระหว่างประเทศไทยกับประเทศกัมพูชาโดยการจัดตั้งองค์กรพัฒนาร่วม

Abstract

หลังจากที่ประเทศไทยและประเทศกัมพูชาได้ลงนามบันทึกความเข้าใจเพื่อแก้ปัญหาพื้นที่ทับซ้อนในบริเวณอ่าวไทย บันทึกความเข้าใจดังกล่าวได้กำหนดกรอบในการเจรจาในพื้นที่ทับซ้อนโดยแบ่งออกเป็นสองส่วนโดยส่วนบนตั้งแต่ 11 องศาเหนือขึ้นไปให้ทำการกำหนดเขตแดน ส่วนบริเวณตั้งแต่ 11 องศาเหนือลงมาให้ทำความตกลงพัฒนาร่วมกันเพื่อแสวงประโยชน์ในทรัพยากร เพื่อศึกษาแนวทางในการทำความตกลงพัฒนาร่วมกันในพื้นที่ทับซ้อนในบริเวณดังกล่าวจึงต้องมีการศึกษาเปรียบเทียบกับความตกลงพัฒนาร่วมอื่น เพื่อหาแนวทางในการเจรจาตกลงกันระหว่างประเทศทั้งสอง จากการศึกษาเปรียบเทียบจะเห็นได้ว่าหากต้องการทำความตกลงพัฒนาร่วมในพื้นที่ควรจะมีการกำหนดกรอบการเจรจาออกเป็น 7 เรื่องได้แก่ การแบ่งปันผลประโยชน์ การบริหารจัดการในพื้นที่พัฒนาร่วม สิทธิของผู้รับสัมปทานเดิม มาตรการเกี่ยวกับการป้องกันสิ่งแวดล้อม ข้อตกลงเกี่ยวการเงินและภาษี การบังคับใช้กฎหมายในพื้นที่พัฒนาร่วม และการระงับข้อพิพาทในพื้นที่พัฒนาร่วม ในกรณีประเทศไทยและประเทศกัมพูชาการทำความตกลงพัฒนาร่วมกันในพื้นที่ควรจะตั้งองค์กรพัฒนาร่วมที่มีฐานะเป็นนิติบุคคลเพื่อเข้ามาบริหารจัดการพื้นที่ ซึ่งจะทำให้การแสวงประโยชน์มีประสิทธิภาพและเหมาะสมกับทั้งสองประเทศ อุปสรรคที่จะทำให้การจัดตั้งองค์กรพัฒนาร่วมล่าช้าเกิดจากสภาพความสัมพันธ์ระหว่างกัน ปัญหากฎหมายภายในของแต่ละประเทศ และปัญหาเกี่ยวกับผู้รับสัมปทานเดิม