Abstract:
การศึกษาเชิงพรรณนานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อหาอัตราอุบัติการณ์การประสบอันตรายและเจ็บป่วยเนื่องจากการทำงาน และเปรียบเทียบลำดับของอัตราอุบัติการณ์และลำดับของจำนวน เพื่อหาลักษณะของการประสบอันตรายและเจ็บป่วยเนื่องจากการทำงานที่สำคัญ ข้อมูลมาจากรายงานสถิติของสำนักงานประกันสังคม ประจำปี 2551 ผู้ประสบอันตรายและเจ็บป่วยทั้งหมด 176,502 ราย และผู้ประกันตนทั้งหมด 8,773,131 ราย ผลการศึกษาพบว่าอัตราอุบัติการณ์การประสบอันตรายและเจ็บป่วยเนื่องจากการทำงานเท่ากับ 20.1 รายต่อผู้ประกันตน 1,000 รายต่อปี อัตราตาย 0.07 รายต่อผู้ประกันตน 1,000 รายต่อปี ผู้ประสบอันตรายและเจ็บป่วยเนื่องจากการทำงาน ส่วนใหญ่เป็นเพศชายและอายุ 20-44 ปี ช่วงอายุ 15-19 ปี มีอัตราอุบัติการณ์สูงที่สุด กรุงเทพมหานครเป็นจังหวัดที่มีการประสบอันตรายและเจ็บป่วยมากที่สุด แต่จังหวัดสมุทรปราการมีอัตราอุบัติการณ์สูงที่สุด อุตรดิตถ์มีอัตราตายสูงสุด ประเภทกิจการที่ประสบอันตรายและเจ็บป่วยมากที่สุดคือผลิตผลิตภัณฑ์จากโลหะ กิจการย่อยคือการก่อสร้าง แต่การผลิตโลหะขั้นมูลฐานมีอัตราอุบัติการณ์สูงที่สุด ลำดับของจำนวนและลำดับของอัตรามีความแตกต่างกัน การประสบอันตรายและเจ็บป่วยเนื่องจากการทำงานสาเหตุเกิดจากวัตถุหรือสิ่งของตัด/บาด/ทิ่มแทง (ร้อยละ 23.5) อวัยวะที่ได้รับอันตราย คือ นิ้วมือ (ร้อยละ 27.9) ตำแหน่งงานที่ประสบอันตรายมากที่สุดคือพนักงานขายของหน้าร้าน และสาธิตสินค้า (ร้อยละ 7.8) สมุทรปราการ สมุทรสาคร และกรุงเทพมหานครเขตพื้นที่ 7 เป็นพื้นที่ที่มีทั้งจำนวนและอัตราอุบัติการณ์สูงที่สุด ประเภทกิจการที่ประสบอันตรายมากที่สุดในจังหวัดสมุทรปราการ คือ การหล่อหลอมกลึงโลหะ ในจังหวัดสมุทรสาคร คือ การผลิตเครื่องดื่ม อาหาร ในจังหวัดกรุงเทพมหานครเขตพื้นที่ 7 คือ ปั๊มโลหะ สรุปผลการศึกษาในครั้งนี้พบว่า การนำเสนอข้อมูลการประสบอันตรายและเจ็บป่วยเนื่องจากการทำงานเมื่อพิจารณาข้อมูลอัตราอุบัติการณ์/อัตราตาย และรูปแบบการรายงานให้สอดคล้องกับปัจจัยที่มีผลต่อการประสบอันตรายและเจ็บป่วยเนื่องจากการทำงาน สามารถช่วยระบุปัญหาที่สำคัญในแต่ละพื้นที่ได้ชัดเจนมากขึ้น ซึ่งจะนำไปสู่การวางแผนป้องกัน และลดจำนวนและอัตราการประสบอันตรายและเจ็บป่วยจากการทำงานในอนาคต
