Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงมาตรการทางกฎหมายที่เกี่ยวกับการจัดการกากกัมมันตรังสี และการจัดการเชื้อเพลิงใช้แล้ว ซึ่งในปัจจุบันประเทศไทยยังไม่มีการบัญญัติไว้เป็นการเฉพาะ แม้ว่าจะมีการกล่าวถึงในเรื่องดังกล่าวในพระราชบัญญัติพลังงานปรมาณูเพื่อสันติ พ.ศ. 2504 ก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น ซึ่งในกฎหมายฉบับดังกล่าวก็ยังขาดมาตรการต่างๆ ที่จำเป็นต่อการจัดการวัสดุดังกล่าว และก็มีกฎหมายฉบับอื่นๆที่มีความคล้ายคลึงกันจึงอาจจะทำให้เกิดความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนต่อการนำไปปฎิบัติเพื่อให้ได้ประสิทธิภาพและก็เพื่อเป็นการป้องกันความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นจากการจัดการกากกัมมันตรังสีหรือระหว่างการจัดการเชื้อเพลิงใช้แล้ว ปัจจุบันประเทศไทยมีความก้าวหน้าทางนิวเคลียร์เทคโนโลยีเพิ่มมากขึ้น โดยมีการนำต้นกำเนิดรังสี และสารกัมมันตรังสีไปใช้ในด้านต่างๆ อย่างแพร่หลาย เช่น การใช้รังสีและสารกัมมันตรงสีในการแพทย์ การศึกษาวิจัยทางวิทยาศาสตร์ทั่วไป การเกษตร และอุตสาหกรรมเป็นต้น และหากประเทศไทยมีการใช้ประโยชน์จากกัมมันตรังสีในด้านการผลิตไฟฟ้าก็ย่อมหลีกเลี่ยงมิได้ที่จะทำให้เกิดกากกัมมันตรังสีทั้งที่อยู่ในของเหลว ของแข็ง และก๊าซ ในจำนวนที่เพิ่มมากขึ้น ดังนั้น กากกัมมันตรังสีที่เกิดขึ้นนั้นจำเป็นต้องได้รับการจัดการกากกัมมันตรังสีอย่างเหมาะสม ทั้งนี้ เนื่องจากสารกัมมันตรังนีสามารถที่การสลายตัวปลดปล่อยอนุภาครังสีได้ตลอดเวลา ซึ่งเมื่อได้แพร่กระจายในสภาวะแวดล้อมแล้ว อาจจะมีผลกระทบต่อวงจรชีววิทยาได้
