Abstract:
เปรียบเทียบการสุ่มตัวอย่างด้วยวิธีฮิตแอนด์รันและการสุ่มตัวอย่างด้วยวิธีกิบส์ สำหรับวิเคราะห์ปัจจัยเมื่อมีจำนวนปัจจัย 1 ปัจจัย เพื่อใช้ในการ จัดอันดับหน่วยทดลองจากตัวชี้วัดมากกว่า 1 ตัวซึ่งทั้ง 2 วิธีจัดอยู่ในกลุ่มวิธีลูกโซ่มาร์คอฟมอนติคาร์โล (MCMC) การสุ่มตัวอย่างทั้ง 2 วิธีจะถูกทดสอบในการจัดอันดับประเทศตามความเสี่ยงทางการเมือง-เศรษฐกิจ ด้วยข้อมูลตัวชี้วัดจาก MCMCpack R Package โดย Martin และ Quinn 2004 โดยใช้คะแนนของปัจจัยจากตัวแบบการวิเคราะห์ปัจจัยมาจัดอันดับ ในแต่ละวิธี MCMC จะประมาณคะแนนเฉลี่ยภายใต้การแจกแจงความน่าจะเป็นภายหลังและค่าคลาดเคลื่อนมาตรฐาน (SE) แล้วใช้ค่าคลาดเคลื่อนมาตรฐานเป็นเกณฑ์ในการเปรียบเทียบ ประสิทธิภาพความเร็วในการลู่เข้าของตัวประมาณจากการสุ่มตัวอย่างทั้ง 2 วิธี จากการทดสอบประสิทธิภาพด้วยข้อมูลความเสี่ยงทางการเมือง-เศรษฐกิจาก MCMCpack R Package พบว่าการสุ่มตัวอย่างด้วยวิธีฮิตแอนด์รันมีประสิทธิภาพด้อยกว่าวิธีกิบส์ โดยส่วนใหญ่ของค่าคลาดเคลื่อนมาตรฐานของคะแนนเฉลี่ยของแต่ละประเทศที่คำนวณ ได้จากการสุ่มตัวอย่างด้วยวิธีฮิตแอนด์รันมีค่ามากกว่าค่าคลาดเคลื่อนมาตรฐานที่คำนวณได้ จากวิธีกิบส์ สังเกตได้ว่าการวิเคราะห์ปัจจัยเชิงเบส์ในกรณีที่มีพารามิเตอร์จำนวนมาก และมีขอบเขตของพารามิเตอร์ที่ซับซ้อน การเคลื่อนที่ในแต่ละรอบของวิธีฮิตแอนด์รันพารามิเตอร์มีมิติสูงจะเคลื่อนที่ได้อย่างจำกัด จึงทำให้การสุ่มตัวอย่างด้วยวิธีฮิตแอนด์รัน มีประสิทธิภาพในเชิงการลู่เข้าของตัวประมาณด้อยกว่าการสุ่มตัวอย่างด้วยวิธีกิบส์
