Abstract:
การควบคุมเชื้อซัลโมเนลลาไม่ให้ปนเปื้อนข้ามในกระบวนการฆ่าและชำแหละสุกรเป็นปัจจัยหลักที่สำคัญในการควบคุมเชื้อในกระบวนการผลิตเนื้อสุกร จากการรวบรวมข้อมูลเบื้องต้น กระบวนการฆ่าและชำแหละสุกรหลักๆประกอบด้วย ทำให้สลบ แทงคอ ลวกซาก ถอนขน ผ่าซีก และเก็บในห้องเย็น กระบวนการเหล่านี้ในโรงงานที่ด้รับการรับรองมาตรฐาน หลักเกณฑ์วิธีการที่ดีในการผลิตจะมีรายละเอียดในแต่ละกระบวนการแตกต่างกันในแต่ละโรงงาน ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการวิจัยจึงมุ่งเน้นไปที่การศึกษาประสิทธิผลและเปรียบเทียบความแตกต่างของกระบวนการฆ่าและชำแหละในการควบคุมเชื้อซัลโมเนลลาของโรงงานทีได้รับการรับรองมาตรฐานหลักเกณฑ์วิธีการที่ดีในการผลิต และระบบการวิเคราะห์อันตรายและจุดวิกฤตที่ต้องควบคุม การศึกษาประกอบด้วยการเก็บตัวอย่างจากโรงงาน 3 แห่งๆ ละ 2 ครั้ง เพาะแยกเชื้อเพื่อหาปริมาณและร้อยละการปนเปื้อนของเชื้อ การเก็บตัวอย่างในแต่ละโรงงาน ประกอบด้วยการเก็บ swab จากซากสุกรที่ก่อนและหลังจุดควบคุมของกระบวนการผลิต และน้ำใช้ในโรงงาน คิดเป็นจำนวนตัวอย่างทั้งสิ้น 252 ตัวอย่าง ผลการศึกษาพบว่าตัวอย่าง swab ผิวซากสุกรทั้งหมดหลังผ่านขั้นตอนทำให้สลบที่เก็บจากทุกโรงงานพบเชื้อซัลโมเนลลาร้อยละ 44.40 ซีโรวาร์ที่ตรวจพบคือ S. Rissen (ร้อยละ 4.76) S. Weltevreden (ร้อยละ 2.38) S. Kedougou (ร้อยละ 0.79) และตรวจไม่พบเชื้อซัลโมเนลลาในกระบวนการอื่นๆ สรุปว่าแม้โรงงานจะมีกระบวนการฆ่าและชำแหละสุกรที่แตกต่างกันแต่ก็สามารถควบคุมการปนเปื้อนเชื้อซัลโมเนลลาได้อย่างมีประสิทธิผลไม่แตกต่างกัน