Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ศึกษาถึงปัญหาทางด้านกฎหมายเกี่ยวกับการให้ความช่วยเหลือ ระหว่างประเทศต่อผู้ที่ได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติธรรมชาติ ด้วยจุดมุ่งหมายที่จะระบุถึงลู่ทางที่ พัฒนากฎหมายระหว่างประเทศ ปัจจุบันการให้ความช่วยเหลือระหว่างประเทศต้องเผชิญกับ อุปสรรคต่างๆ รวมถึงอุปสรรคทางด้านกฎหมาย ซึ่งต้องมีการขจัดออกไปส่งผลให้ผู้ที่ได้รับ ผลกระทบจากภัยพิบัติธรรมชาติยังคงขาดตราสารใดๆ ที่มีผลผูกพันให้สิทธิของกลุ่มคนดังกล่าว ได้รับการปกป้อง เคารพ และเติมเต็ม สนธิสัญญาระหว่างประเทศในปัจจุบัน มีบทบัญญัติบางมาตราซึ่งสามารถตีความให้ ครอบคลุมถึงการให้ความช่วยเหลือระหว่างประเทศต่อผู้ที่ได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม ไม่มีสนธิสัญญาใดที่จะตอบสนองต่อพื้นฐานสิทธิทั้งหมดของผู้ที่ได้รับผลกระทบได้ โดยตรง ไม่ปรากฏว่ามีสนธิสัญญาเบ็ดเสร็จเกี่ยวกับการให้ความช่วยเหลือทางด้านมนุษยธรรมใน เหตุการณ์ภัยพิบัติธรรมชาติ จึงมีแต่เพียงองค์กรในระดับภูมิภาคบางองค์ที่พัฒนาตราสารใน ระดับภูมิภาคของตนเพื่อบังคับใช้แก่รัฐภาคี เพื่อให้บรรลุตามวัตถุประสงค์ แนวความคิดที่ขัดเจนของการให้ความช่วยเหลือระหว่าง ประเทศต่อผู้ที่ได้รับผลกระทบต่อภัยพิบัติธรรมชาติ เป็นหนทางที่จำเป็นอย่างยิ่งและจะให้การมี ส่วนร่วมที่สำคัญยิ่งต่อรัฐ องค์การระหว่างประเทศ และผู้มีส่วนร่วมอื่นๆ ในการปฏิบัติตาม พันธกรณีของตน ดังนั้นการสร้างสนธิสัญญาเบ็ดเสร็จพหุภาคีจึงเป็นการลบอุปสรรคทางด้าน กฎหมาย และอำนวยความสะดวกให้แก่ความช่วยเหลือระหว่างประเทศให้เข้าถึงผู้ที่ได้รับ ผลกระทบจากภัยพิบัติธรรมชาติ
