Abstract:
เนื่องจากการพัฒนาอุตสาหกรรมการผลิตในประเทศไทยมีการขยายตัวเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้มีการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศในสัดส่วนที่เพิ่มขึ้น ซึ่งน่าจะส่งผลดีต่อภาคอุตสาหกรรมการผลิต จากการได้รับประโยชน์จากการถ่ายทอดเทคโนโลยีและกระบวนการผลิตที่มีประสิทธิภาพจากประเทศผู้ลงทุน ซึ่งจะทำให้ระดับของเทคโนโลยีในภาคอุตสาหกรรมการผลิตของไทยสูงขึ้น อีกทั้งการเข้ามาของการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศยังกระตุ้นการแข่งขันซึ่งทำให้ผู้ประกอบการต่างๆ มีการพัฒนาทั้งด้านผลิตภัณฑ์และกระบวนการผลิตเพื่อรักษาส่วนแบ่งตลาดของตนเอาไว้ ในการศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาผลกระทบจากการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศต่อนวัตกรรมภายในประเทศรวมถึงประสิทธิภาพการผลิตผ่านปัจจัยทุนและปัจจัยแรงงานของภาคอุตสาหกรรมการผลิตของไทยจำนวน 7 อุตสาหกรรมโดยศึกษาในช่วง ปี 2542 ถึงปี 2549 โดยวิธีเชิงปริมาณและคาดประมาณด้วยวิธีกำลังสองน้อยสุด และผลการศึกษาเชิงพรรณนาเพื่ออธิบายถึงกิจกรรมการทำวิจัยและพัฒนา การมีนวัตกรรม รวมถึงปัญหาและอุปสรรคในการทำวิจัยและพัฒนาของกิจการต่างๆ ผลการศึกษาพบว่าการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศส่งผลต่อการเพิ่มขึ้นของนวัตกรรมในประเทศรวมถึงส่งผลต่อการเพิ่มขึ้นของประสิทธิภาพการผลิตทางด้านปัจจัยทุนแต่ปัจจัยแรงงานกลับให้ผลที่ตรงกันข้าม ส่วนนวัตกรรมที่คิดค้นขึ้นส่งผลต่อการเพิ่มขึ้นของประสิทธิภาพการผลิตในภาคอุตสาหกรรม ส่วนการศึกษาเชิงพรรณนาพบว่าบริษัทไทยที่ร่วมทุนกับต่างชาติส่วนใหญ่ได้รับการถ่ายทอดองค์ความรู้และเทคโนโลยีการผลิตจากบริษัทที่ร่วมทุนด้วย ส่วนบริษัทไทยอื่นๆที่ไม่ได้ร่วมทุนกับต่างชาติได้รับข้อมูลและองค์ความรู้รวมถึงเทคโนโลยีการผลิตโดยผ่านทางการแข่งขัน นอกจากนี้พบว่าบริษัทที่ไม่มีกิจกรรมวิจัยและพัฒนาสามารถออกผลิตภัณฑ์ใหม่สู่ตลาดได้โดยการปรับองค์กรเพื่อรองรับแนวโน้มความต้องการของผู้บริโภคและการแข่งขัน
