Abstract:
การวิจัยเรื่อง “กระบวนการสร้างสรรค์ละครนะซีอัตในชุมชนมุสลิม” เป็นการวิจัยเชิงสร้างสรรค์ (Creative Research ) ที่มีวัตถุประสงค์ในการวิจัย เพื่อนำแนวคิดของหลักศาสนาอิสลามมาสร้างสรรค์ละครนะซีฮัตในชุมชนมุสลิม และเพื่อศึกษาทัศนคติของผู้ชมต่อละครนะซีฮัตในชุมชนมุสลิม โดยมีขอบเขตการวิจัย คือ สร้างสรรค์ละครสำหรับชุมชนมุสลิม 1 เรื่อง เพื่อศึกษากระบวนการสร้างสรรค์ผ่านขั้นตอนการผลิต 3 ขั้นตอนคือ ขั้นเตรียมการแสดง ขั้นจัดการแสดง และขั้นหลังการแสดง ผลการวิจัยพบว่า กระบวนการสร้างสรรค์ละครนะซีฮัตมีการพัฒนาประเด็นหรือแก่นเรื่องที่ใช้ในการนะซีฮัตจากหะดีษและอัลกุรอาน และสร้างสรรค์เนื้อหาโดยนำวัตถุดิบมาจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงในชุมชนมุสลิม ข้อมูลที่เป็นปัญหาในชุมชน มาดัดแปลงเป็นเนื้อเรื่องและนำไปเชื่อมโยงกับประวัติของบิลาล อิบนิ รอบาอฺ บุคคลในประวัติศาสตร์อิสลาม ในด้านรูปแบบการนำเสนอของละครนั้นสร้างสรรค์อยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ทางศาสนาอิสลาม โดยละครใช้กลวิธีการนำเสนอในรูปแบบการแสดงเดี่ยวและวิธีการของละครแบบมีส่วนร่วมของผู้ชมมาผสมผสานการแสดงการขับร้องอนาซีด ที่เป็นการแสดงของชุมชนมุสลิม
การจัดแสดงในชุมชนมุสลิม 2 ชุมชนคือ ชุมชนบ้านม้า เขตประเวศ และชุมชนบ้านครัว เขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร พบว่า ผู้ชมที่เป็นผู้เชี่ยวชาญเห็นว่าการใช้ละครเป็นเครื่องมือที่มีศักยภาพในการนะซีฮัตในชุมชนมุสลิม และควรให้มีการพัฒนาให้เกิดขึ้นในชุมชนต่อไป ทั้งนี้การสร้างสรรค์ต้องอยู่ภายใต้หลักเกณฑ์ของศาสนาอย่างเคร่งครัด ส่วนทัศนคติของผู้ชมพบว่า องค์ประกอบศิลป์ในการแสดงเป็นสิ่งที่ผู้ชมชื่นชอบมากที่สุด คิดเป็นร้อยละ 76.09 เนื้อหาของละครมีความเหมาะสมกับชุมชนในระดับ มากที่สุด (Mบ้านครัว= 4.52, Mบ้านม้า =4.54) อยากให้ละครนะซีฮัตจัดแสดงในชุมชนอีก มากที่สุด (Mบ้านครัว= 4.60, Mบ้านม้า =4.58) และคิดว่าละครที่สร้างสรรค์อยู่ในหลักอิสลามอยู่ในระดับ มาก (Mบ้านครัว= 4.24, Mบ้านม้า =4.31) ผู้ชมมีทัศนะว่าละครเหมาะที่จะใช้เป็นเครื่องมือในการนะซีฮัต ในระดับมาก (Mบ้านครัว= 4.35, Mบ้านม้า =4.36) โดยบทบาทของนักแสดงที่ผู้ชมคิดว่าใกล้เคียงที่สุดคือ ผู้บรรยายศาสนธรรมหรือคอเต็บ คิดเป็นร้อยละ 40.00
