Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยคัดสรรด้านอายุ เพศ สุขอนามัยการนอนหลับ อาการเหนื่อยล้า ความซึมเศร้า ชนิดของโรค ระยะของโรค และชนิดของการรักษาที่ได้รับ กับอาการนอนไม่หลับของผู้ป่วยโรคมะเร็งทางโลหิตวิทยา ที่เข้ารับการรักษาแบบผู้ป่วยนอกโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ จำนวน 140 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้เก็บข้อมูลประกอบด้วยแบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล แบบประเมินความเหนื่อยล้าของ Piper et al. (1998) แบบประเมินความซึมเศร้า Beck Depression Inventory (1996) แบบประเมินสุขอนามัยการนอนหลับ และแบบประเมินอาการนอนไม่หลับ (insomnia Severity Index) ของ Morin (1993) ได้ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิและมีค่าความเที่ยงจากการคำนวณค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาค เท่ากับ .91 , .83 , .64 และ .88 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน สถิติอีต้า และการวิเคราะห์ความแปรปรวน ทางเดียวแบบวัดซ้ำ ผลการวิจัยสรุปดังนี้ 1. อาการนอนไม่หลับของผู้ป่วยโรคมะเร็งทางโลหิตวิทยาอยู่ในระดับ “ระยะเริ่มของการมีอาการนอนไม่หลับ” โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 9.45 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 5.05 2. อายุ อาการเหนื่อยล้า ความซึมเศร้า และสุขอนามัยการนอนหลับมีความสัมพันธ์ทางบวกกับอาการนอนไม่หลับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (r=.316, .549, .585 และ.265 ตามลำดับ) 3. เพศ มีความสัมพันธ์กับอาการนอนไม่หลับของผู้ป่วยโรคมะเร็งทางโลหิตวิทยา (n= .513) 4. ชนิดของโรคมะเร็ง ระยะของโรคมะเร็ง และชนิดของการรักษาที่ได้รับมีความสัมพันธ์กับอาการนอนไม่หลับของผู้ป่วยโรคมะเร็งทางโลหิตวิทยาแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (F= 7.55, 4.16 และ 4.30 ตามลำดับ)
