Abstract:
งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอแผนเชิงกายภาพสำหรับการใช้พื้นที่ว่างสาธารณะระดับชุมชน ในชุมชนทั้ง 6 ของแขวงวัดกัลยาณ์ เขตธนบุรี ได้แก่ ชุมชนวัดกัลยาณ์ ชุมชนวัดประยูรวงศ์ ชุมชนกุฎีจีน ชุมชนกุฎีขาว ชุมชนบุปผาราม ชุมชนโรงคราม โดยประมวลผลจากข้อมูลประวัติความเป็นมาของชุมชน ข้อมูลจากการสำรวจลักษณะเชิงพื้นที่ในรายละเอียดของพื้นที่ว่างสาธารณะในชุมชน ตลอดจนข้อมูลจากการสังเกตการณ์ภาคสนามในการบันทึกรูปแบบการเข้าใช้พื้นที่ในปัจจุบัน จากการทบทวนวรรณกรรมพบว่า พื้นที่ว่างสาธารณะที่ดีและประสบความสำเร็จในชุมชน คือพื้นที่ที่มีการใช้งานอย่างอเนกประโยชน์ กล่าวคือ มีความหลากหลายของกลุ่มคน ประเภทของกิจกรรม ในหลากหลายช่วงเวลา พื้นที่ว่างสาธารณะเหล่านี้มักมีคุณสมบัติเชิงพื้นที่ที่เหมาะสมทั้งในระดับเมืองและระดับย่าน กล่าวคือ อยู่บริเวณจุดตัดการสัญจรทางเท้าที่สำคัญ มีประโยชน์การใช้ที่ดินและอาคารแบบผสมผสาน อยู่ใกล้อาคารที่มีความสำคัญทั้งในเชิงสัญลักษณ์และเชิงประโยชน์ใช้สอย ตลอดจนมีคุณสมบัติทางภูมิทัศน์ที่ดีและเหมาะสมด้วย การสำรวจพื้นที่ว่างสาธารณะทั้งหมดในชุมชนแขวงวัดกัลยาณ์พบว่า พื้นที่ที่มีการใช้งานอย่างอเนกประโยชน์ควรได้รับการวางแผนส่งเสริมให้คงคุณสมบัติเชิงพื้นที่ที่ดีต่อไป ในขณะที่พื้นที่ว่างสาธารณะอื่นๆ ควรได้รับการแก้ไขปรับปรุงเพื่อให้มีคุณสมบัติเชิงพื้นที่ให้ครบถ้วน เพื่อทำให้เกิดการใช้งานอย่างอเนกประโยชน์ ส่วนพื้นที่ว่างสาธารณะเดิมของชุมชนที่หายไปเนื่องจากการพัฒนาเปลี่ยนแปลง ควรมีการวางแผนทบทวนและสนับสนุนให้สร้างพื้นที่ใหม่ที่เหมาะสมขึ้นทดแทนต่อไป
