Abstract:
การชำระล้างเผ่าพันธุ์หรือ ethnic cleansing เป็นคำที่เรียกขานถึงการเนรเทศ โยกย้ายประชาชน ด้วยวิธีการต่างๆ ที่รุนแรงและโหดร้ายในสงครามบอสเนีย-เฮอร์เซโกวิน่า ซึ่งสร้างความทุกข์ทรมานแก่ชาวบอสเนียมุสลิมและบอสเนียโครแอทอย่างมหาศาล ทำให้เกิดการเรียกร้องให้ลงโทษต่อผู้กระทำการชำระล้างเผ่าพันธุ์ แต่ปัญหาคือ การชำระล้างเผ่าพันธุ์ สามารถที่จะถูกดำเนินคดีได้หรือไม่ และมีบริบทอย่างไรในกฎหมายระหว่างประเทศ เนื่องจากไม่มีการระบุในตราสาร หรือความตกลงระหว่างประเทศใดๆ ดังนั้น จึงเป็นที่มาของการพิจารณาถึงพัฒนาการแนวคิดการชำระล้างเผ่าพันธุ์ตามกฎหมายระหว่างประเทศ จากผลการศึกษาวิจัยพบว่า พัฒนาการแนวคิดการชำระล้างเผ่าพันธุ์ตามกฎหมายระหว่างประเทศมีความชัดเจนขึ้น โดยศึกษาจากบ่อเกิดของกฎหมายระหว่างประเทศ แนวคำพิพากษาของศาลระหว่างประเทศ ที่แสดงให้เห็นถึงหลักเกณฑ์บางประการของการชำระล้างเผ่าพันธุ์ที่ซ่อนตัวอยู่ในข้อกำหนดต่างๆ ของกฎหมายระหว่างประเทศ ทำให้ถึงแม้จะไม่มีการกำหนดการชำระล้างเผ่าพันธุ์ เป็นอาชญากรรมตามกฎหมายระหว่างประเทศแยกออกมาต่างหาก แต่ก็ยังสร้างความรับผิดต่อปัจเจกชนผู้กระทำความผิดได้ นอกจากนี้ยังได้ศึกษาถึงพลวัตรของสหประชาชาติ ที่ได้มีพัฒนาการเกี่ยวกับการชำระล้างเผ่าพันธุ์ที่ก้าวไปไกลกว่าศาล โดยเฉพาะในหลักการความรับผิดชอบในการปกป้อง (The Responsibility to protect) ที่ได้กำหนดให้การชำระล้างเผ่าพันธุ์เป็นหนึ่งในสี่อาชญากรรมหลัก ที่สามารถอ้างเพื่อดำเนินการตามหลักความรับผิดชอบในการปกป้องได้
