Abstract:
งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความสามารถในการแข่งขันในการเป็นจุดหมายปลายทางของอุตสาหกรรมการแสดงสินค้าและนิทรรศการนานาชาติในเอเชีย และวิเคราะห์เปรียบเทียบศักยภาพในการแข่งขันในปัจจัยดังกล่าวระหว่างประเทศที่ประสบความสำเร็จในการเป็นจุดหมายปลายทางกับประเทศไทย ข้อมูลในการศึกษาเก็บรวบรวมจากแบบสอบถามจากผู้จัดแสดง (Exhibitor) ในงานแสดงสินค้าและนิทรรศการนานาชาติ จำนวน 4 งาน ระหว่างเดือนเมษายนถึงกรกฎาคม พ.ศ. 2553 จำนวน 107 ตัวอย่าง และการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรมการแสดงสินค้า โดยในการศึกษาใช้การจัดอันดับความสำคัญของปัจจัย และทดสอบความแตกต่างของศักยภาพภายใต้แนวคิด Gap Analysis ด้วยสถิติ Dependent T-test ร่วมกับวิเคราะห์ด้วยแผนภาพตามแนวคิด Importance–Performance Analysis (IPA)
ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยโอกาสทางธุรกิจและปัจจัยกิจกรรมส่งเสริมการตลาด มีระดับความสำคัญต่อการเป็นจุดหมายปลายทางสูงที่สุด และปัจจัยความบันเทิงในทำเลมีระดับความสำคัญน้อยที่สุด สอดคล้องกับลักษณะของงานแสดงสินค้าซึ่งเป็นสถานที่เชื่อมโยงผู้ขายและผู้ซื้อให้เกิดการซื้อขายสินค้าและบริการ และพบว่าประเทศไทยมีศักยภาพในการแข่งขันต่ำกว่าประเทศที่ประสบความสำเร็จอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จำนวน 18 ปัจจัย อาทิเช่น ปัจจัยกิจกรรมส่งเสริมการตลาด ชื่อเสียงและภาพลักษณ์ของงานแสดงสินค้า และโอกาสทางธุรกิจ ส่วนปัจจัยต้นทุนการเดินทางสู่ทำเล ปัจจัยคุณภาพการบริการและต้นทุนของที่พักอาศัย และปัจจัยความบันเทิงในทำเล เป็นปัจจัยที่ประเทศไทยมีศักยภาพไม่แตกต่างกับประเทศที่ประสบความสำเร็จอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ