มาตรการทางกฎหมายในการแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำความผิด : ศึกษากรณีการควบคุมตัวไว้ในค่ายทหาร

Abstract

การควบคุมตัวผู้กระทำผิดไว้ในค่ายทหาร เป็นวิธีการหนึ่งที่ช่วยแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำผิด ซึ่งประเทศไทยใช้เฉพาะแต่ในคดียาเสพติดตาม พระราชบัญญัติฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ. 2545 และเป็นการควบคุมตัวผู้กระทำผิดไว้ในชั้นก่อนฟ้องเพื่อเบี่ยงเบนคดีออกจากการดำเนินคดีอาญาตามปกติ แต่การควบคุมตัวในค่ายทหารในหลายประเทศ มีกฎหมายกำหนดให้ศาลนำการควบคุมตัวไว้ในค่ายทหารมาใช้เป็นโทษทางอาญา กล่าวคือ ประเทศสหรัฐอเมริกามีการใช้การควบคุมตัวไว้ในค่ายทหารเป็นรูปแบบหนึ่งของโทษระดับกลาง ที่อยู่กึ่งกลางระหว่างการคุมประพฤติและการจำคุกตามปกติ ประเทศแคนาดาและประเทศอังกฤษใช้การควบคุมตัวผู้กระทำผิดไว้ในค่ายทหาร เป็นโทษที่ถือว่าเป็นการบำบัดฟื้นฟูในชุมชน จึงเห็นได้ว่าการควบคุมตัวผู้กระทำผิดไว้ในค่ายทหารในต่างประเทศนั้นมีสภาพบังคับในตัวเอง เพราะศาลสามารถสั่งให้ผู้กระทำความผิดไปควบคุมตัวในค่ายทหารได้อย่างมาตรการเดี่ยวโดยไม่ขึ้นกับเงื่อนไขใดๆ ด้วยเหตุนี้เอง ประเทศไทยจึงควรนำการควบคุมตัวผู้กระทำผิดไว้ในค่ายทหารมาใช้เป็นโทษทางอาญา เพื่อเป็นทางเลือกของศาลในการลงโทษโดยไม่ใช้เรือนจำ โดยให้ถือว่าการควบคุมตัวในค่ายทหารเป็นโทษอีกประเภทหนึ่งนอกเหนือจากโทษทางอาญาที่มีเพียง 5 ประเภท ทั้งนี้ จึงควรมีการแก้ไขปรับปรุงกฎหมายที่เกี่ยวข้องในเรื่องหลักเกณฑ์และวิธีการควบคุมตัวผู้กระทำผิดไว้ในค่ายทหาร เพื่อให้ศาลสามารถใช้การควบคุมตัวผู้กระทำผิดในค่ายทหารเป็นโทษได้อย่างอิสระ โดยไม่ต้องสอบถามความยินยอมของผู้กระทำผิด เพื่อนำมาใช้กับคดีอาญาในความผิดอื่นๆ เช่น การยกพวกทะเลาะวิวาทกันระหว่างกลุ่มนักเรียน การขี่รถจักรยานยนต์อันธพาล เป็นต้น ทำให้การลงโทษนั้นเหมาะสมกับความผิด และทำให้ผู้กระทำความผิดนั้นได้รับการแก้ไขฟื้นฟูอย่างเหมาะสม อันจะเป็นการพัฒนาระบบการลงโทษที่เป็นประโยชน์ต่อผู้กระทำความผิดและสังคมมากขึ้น