ผลของการเติมเต็มและความคล้ายคลึงในพฤติกรรมครอบงำและยอมตามต่อความชอบพอ ความสบายใจ การรับรู้ความสามารถและการคุกคาม

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบการปฏิสัมพันธ์ของบุคคลที่มีลักษณะนิสัยครอบงำและยอมตามต่อความชอบพอ ความสบายใจ การรับรู้ความสามารถและการคุกคามของผู้ร่วมงานที่มีพฤติกรรมครอบงำและยอมตาม กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตระดับปริญญาตรี จำนวน 160 คน เป็นเพศชาย 40 คน และเพศหญิง 120 คน ถูกจำแนกว่ามีลักษณะนิสัยครอบงำหรือยอมตาม โดยใช้มาตรวัดลักษณะนิสัยครอบงำและ ยอมตามที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้นโดยอาศัยแนวคิดของ Moskowitz (1994) และ Mehrabian และ Hines (1978) แล้วสุ่มกลุ่มตัวอย่างเข้ารับการทดลอง เงื่อนไขใดเงื่อนไขหนึ่งในสี่เงื่อนไข ได้แก่ เงื่อนไขที่ 1 บุคคลที่มีลักษณะนิสัยครอบงำทำงานคู่กับหน้าม้าที่มีพฤติกรรมครอบงำ เงื่อนไขที่ 2 บุคคลที่มีลักษณะนิสัยครอบงำทำงานคู่กับ หน้าม้าที่มีพฤติกรรมยอมตาม เงื่อนไขที่ 3 บุคคลที่มีลักษณะนิสัยยอมตามทำงานคู่กับหน้าม้าที่มีพฤติกรรมครอบงำ เงื่อนไขที่ 4 บุคคลที่มีลักษณะนิสัยยอมตามทำงานคู่กับหน้าม้าที่มีพฤติกรรมยอมตาม โดยให้ผู้เข้าร่วมการทดลองทำงานบรรยายภาพร่วมกับหน้าม้าที่มีพฤติกรรมครอบงำหรือยอมตามในห้องปฏิบัติการ และประเมินความชอบพอ ความสบายใจ การรับรู้ความสามารถและการคุกคามที่มีต่อหน้าม้าที่ได้ทำงานร่วมกัน ผลการวิจัยพบว่า 1. บุคคลที่มีลักษณะนิสัยครอบงำชอบพอผู้ร่วมงานที่มีพฤติกรรมยอมตามมากกว่าผู้ร่วมงานที่มีพฤติกรรมครอบงำอย่างมีนัยสำคัญ (p < .001) 2. บุคคลที่มีลักษณะนิสัยยอมตามชอบพอผู้ร่วมงานที่มีพฤติกรรมยอมตามมากกว่าผู้ร่วมงานที่มีพฤติกรรมครอบงำอย่างมีนัยสำคัญ (p < .01) 3. บุคคลที่มีลักษณะนิสัยครอบงำเมื่อทำงานร่วมกับผู้ร่วมงานที่มีพฤติกรรมยอมตามมีความ สบายใจมากกว่าเมื่อทำงานร่วมกับผู้ร่วมงานที่มีพฤติกรรมครอบงำอย่างมีนัยสำคัญ (p < .001) 4. บุคคลที่มีลักษณะนิสัยยอมตามเมื่อทำงานร่วมกับผู้ร่วมงานที่มีพฤติกรรมครอบงำมีความ สบายใจมากกว่าเมื่อทำงานร่วมกับผู้ร่วมงานที่มีพฤติกรรมยอมตามอย่างมีนัยสำคัญ (p < .05) 5. ผู้ร่วมงานที่มีพฤติกรรมครอบงำได้รับประเมินว่ามีความสามารถมากกว่าผู้ร่วมงานที่มีพฤติกรรมยอมตามอย่างมีนัยสำคัญ (p < .01) 6. ผู้ร่วมงานที่มีพฤติกรรมครอบงำได้รับการประเมินว่ามีการคุกคามมากกว่าผู้ร่วมงานที่มีพฤติกรรมยอมตามอย่างมีนัยสำคัญ (p < .001)