Abstract:
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมส่งเสริมการออกกำลังกาย ร่วมกับการให้ความรู้ต่อความรุนแรงของอาการโรคข้อเข่าเสื่อม กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยโรคข้อเข่าเสื่อมวัยผู้ใหญ่ มารับบริการที่คลินิกศัลยกรรมกระดูกและข้อ แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลกระบี่ จำนวน 40 ราย แบ่งเป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง กลุ่มละ 20 รายเท่ากัน โดยทั้งสองกลุ่มมีความคล้ายคลึงกันในเรื่องเพศ ศาสนา และค่าดัชนีมวลกาย กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมส่งเสริมการออกกำลังกายร่วมกับการให้ความรู้ ที่พัฒนาจากกรอบแนวคิดการรับรู้สมรรถนะแห่งตน กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วย ข้อมูลส่วนบุคคล แบบคัดกรองระดับความรุนแรงของโรคข้อเข่าเสื่อม แบบวัดระดับความรุนแรงของอาการ (CVI 89%, Cronbach's α .84) แบบวัดการรับรู้สมรรถนะแห่งตน (CVI 89%, Cronbach's α .91) และแบบวัดพฤติกรรมการออกกำลังกาย (CVI 91%, Cronbach's α .92) ผลการวิจัยพบว่า 1. ระดับความรุนแรงของอาการของกลุ่มทดลองหลังได้รับโปรแกรมส่งเสริมการออกกำลังกาย ร่วมกับการให้ความรู้ ต่ำกว่าก่อนได้รับโปรแกรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t = -16.809, p = .000) 2. ระดับความรุนแรงของอาการของกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมส่งเสริมการออกกำลังกาย ร่วมกับการให้ความรู้ ต่ำกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t = 4.227, p = .000)
