ความรับผิดในการละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ให้บริการอินเตอร์เน็ต

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ศึกษาถึงความรับผิดของผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตเฉพาะความรับผิดที่เกี่ยวกับการละเมิดลิขสิทธิ์ เนื่องจากในปัจจุบันปัญหาการละเมิดลิขสิทธิ์บนอินเทอร์เน็ตได้สร้างความเสียหายร้ายแรงแก่บรรดาเจ้าของลิขสิทธิ์ แม้การละเมิดลิขสิทธิ์ดังกล่าวส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นจากผู้ใช้บริการอินเทอร์เน็ตมิใช่ผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ต อย่างไรก็ตามหากผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตให้ความร่วมมือแก่เจ้าของลิขสิทธิ์ ความรุนแรงของปัญหาดังกล่าวย่อมลดลง นอกจากนี้ในบางขั้นตอนของการให้บริการของผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตเองก่อให้เกิดการละเมิดลิขสิทธิ์โดยการทำซ้ำขึ้นโดยที่ผู้ให้บริการเองมิได้ตั้งใจและเกิดขึ้นเนื่องจากเป็นกระบวนที่จำเป็นต่อเทคโนโลยีการสื่อสารข้อมูลผ่านระบบอินเทอร์เน็ต ผู้เขียนได้ศึกษาความตกลงระหว่างประเทศรวมถึงกฎหมายภายในของประเทศสหรัฐอเมริกา ประเทศอังกฤษ และประเทศสิงคโปร์ พบว่าการแก้ปัญหาดังกล่าวจำเป็นต้องกำหนดข้อจำกัดและยกเว้นความรับผิดในการละเมิดลิขสิทธิ์ให้แก่ผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ต โดยที่ข้อจำกัดและยกเว้นความรับผิดนั้นมีเงื่อนไขที่ทำให้ผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตต้องให้ความร่วมมือแก่เจ้าของลิขสิทธิ์ในการป้องกันและปราบปรามการละเมิดลิขสิทธิ์บนอินเทอร์เน็ต นอกจากนี้ยังมีการกำหนดมาตรการการแจ้งให้ผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตทราบถึงการละเมิดลิขสิทธิ์บนอินเทอร์เน็ต ในส่วนกฎหมายไทย คือ พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้เขียนเห็นว่าในปัจจุบันกฎหมายดังกล่าวกำหนดความรับผิดของผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตไว้อย่างไม่เหมาะสม ดังนั้น สมควรที่จะปรับปรุงกฎหมายโดยกำหนดข้อจำกัดและยกเว้นความรับผิดให้แก่ผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตโดยกำหนดเงื่อนไขและหน้าที่บางประการเพื่อป้องปรามการละเมิดลิขสิทธิ์บนอินเทอร์เน็ต นอกจากนี้แล้วยังควรกำหนดมาตรการการแจ้งให้ผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตทราบถึงการละเมิดลิขสิทธิ์ไว้ในพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พศ. 2537 ด้วย