Abstract:
ธรรมมาสน์สมัยอยุธยาภายในศาลาการเปรียญ เป็นธรรมาสน์ยอดบุษบก ที่เสาด้านบนประดับคันทวย ด้านล่างเป็นกาบไผ่ หรือส่วนที่ใช้หุ้มข้อต่อระหว่างเสากับฐานของธรรมาสน์ ลักษณะเลียนแบบมาจากกาบในธรรมชาติ ขอบธรรมาสน์ด้านข้างและหลังประดับด้วยแผ่นไม้ที่ภายในทำเป็นกรอบสี่เหลี่ยมผืนผ้าหยักปลาย ด้านนอกประดับด้วยกระจังปฏิญาณขนาดใหญ่ตรงกลาง
