ไดฮัยโดรโฟเลทรีดักเทสในเซลล์มะเร็งของคนและสารต้านเอ็นซัยม์ : รายงานการวิจัย

Abstract

สมรรถนะของเอ็นซัยม์ไดฮัยโดรโฟเลทรีดักเทสจากเนื้อเยื่อมะเร็งของทางเดินอาหารได้แก่ ผนังทวาร ลำไส้ใหญ่ กระเพาะ มะเร็งของไต มะเร็งของปอด และมะเร็งของเต้านมของคน หลังจากแยกให้บริสุทธิ์บางส่วนด้วยโปรตามีนซัลเฟท และทำการวิเคราะห์โดยวิธีสเปคโตรโฟโตเมตริก แอสเส พบว่า เนื้อเยื่อมะเร็งทุกชนิดมีเอ็นซัยม์ไดฮัยโดรโฟเลทรีดักเทสอยู่ในระดับสูง เมื่อเปรียบเทียบกับเอ็นซัยม์เดียวกันนี้ ซึ่งไม่สามารถตรวจพบในเนื้อเยื่อปกติเกือบทั้งหมด การศึกษาโดยวิธีเมทโธเทรกเซท ไตเตรชั่น ในการวัดปริมาณของเอ็นซัยม์ในมะเร็งของไตและกระเพาะอาหาร พบว่าในเนื้อเยื่อมะเร็งของไตและกระเพาะอาหารของคนป่วยมีเอ็นซัยม์ไดฮัยโดรโฟเลทรีดักเทส 1.29 x 10[superscript -12] และ 3.34 x 10[superscript -13]โมล/กรัมเนื้อเยื่อ ตามลำดับ หรือเท่ากับ 5.09 x 10[superscript -14] และ 1.07 x 10[superscript -14] โมล/มก. โปรตีนตามลำดับ ค่าเทินโอเวอร์ นัมเบอร์ ของเอ็นซัยม์จากเนื้อเยื่อมะเร็งของไต มะเร็งของกระเพาะเปรียบกับเอ็นซัยม์จากตับหนูมีค่าเท่ากับ 36,345, 15,421 และ 5,154 ตามลำดับ การศึกษาการห้ามเอ็นซัยม์โดยยาเมทโธเทรกเซท พบว่าความเข้มข้นของเมทโธเทรกเซทที่สามารถห้ามเอ็นซัยม์ได้ 50% (I[subscript 50]) จากเนื้อเยื่อมะเร็งของไต มะเร็งของกระเพาะมีค่า 9.68 x 10[superscript -12] M และ 9.00 x 10[superscript -12] M ตามลำดับ ขณะที่ค่า I[subscript 50] ของเมทโธเทรกเซท ที่ห้ามเอ็นซัยม์จากตับหนูมีค่า 7.13 x 10[superscript -10] M ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าการทำงานของไดฮัยโดรโฟเลทรีดักเทสในเนื้อเยื่อมะเร็งของคนมีสมรรถนะการทำงานสูงกว่าและเอ็นซัยม์มีความไวต่อการถูกห้ามด้วยเมทโธเทรกเซท ได้ดีกว่าเอ็นซัยม์ในตับหนู