Abstract:
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อคัดเลือกตัวแบบไม่ติดกลุ่มอย่างสมบูรณ์ของตัวแบบการถดถอยโลจิสติกแบบ 2 ประเภท โดยใช้ฟังก์ชันโลจิทเป็นฟังก์ชันเชื่อมโยง ปัจจัยที่ส่งผลต่อตัวแบบที่ถูกคัดเลือกคือ คู่ลำดับของตัวแปรในตัวแบบแรก (p1) และจำนวนตัวแปรในตัวแบบที่สอง(p2); (p1,p2); (5,2), (5,3), (5,4), (5,5), (2,5), (3,5), (4,5), (4,2), (4,3), (4,4), (2,4), (3,4), (3,2), (3,3), (2,3), (2,2) ขนาดตัวอย่าง(n) คือ 50,100,150, 200 และ 250 และระดับความสัมพันธ์ในแต่ละคู่ของตัวแปรอิสระมีความสัมพันธ์กันในระดับน้อย ปานกลาง และมาก ซึ่งข้อมูลทั้งหมดนี้ใช้การจำลองโดยเทคนิคมอนติ คาร์โล ด้วยโปรแกรม R โดยใช้พื้นที่ใต้โค้ง ROC สูงสุดเป็นเกณฑ์ในการคัดเลือก ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ กรณีพิจารณาในแต่ละตัวแบบ กรณีขนาดตัวอย่าง เมื่อขนาดตัวอย่างมีขนาดเพิ่มขึ้น ภายใต้ขอบเขตระดับความสัมพันธ์ในแต่ละคู่ของตัวแปรอิสระอยู่ในระดับเดียวกันและจำนวนตัวแปรอิสระของแต่ละตัวแบบคงที่ ค่าเฉลี่ยพื้นที่ใต้โค้ง ROC จะมีค่าเพิ่มขึ้นด้วย ระดับความสัมพันธ์ในแต่ละคู่ของตัวแปรอิสระมีค่าเพิ่มขึ้น ภายใต้ขอบเขตขนาดตัวอย่างและจำนวนตัวแปรอิสระของแต่ละตัวแบบคงที่ ค่าเฉลี่ยพื้นที่ใต้โค้ง ROC จะมีค่าลดลง กรณีพิจารณาจำนวนตัวแปรอิสระ เมื่อจำนวนตัวแปรอิสระเพิ่มขึ้น ภายใต้ขอบเขตระดับความสัมพันธ์ในแต่ละคู่ของตัวแปรอิสระอยู่ในระดับเดียวกันและขนาดตัวอย่างของแต่ละตัวแบบคงที่ จะทำให้ค่าเฉลี่ยพื้นที่ใต้โค้ง ROC เพิ่มสูงขึ้นด้วย ดังนั้นระดับความสัมพันธ์ในแต่ละคู่ของตัวแปรอิสระ ขนาดตัวอย่างและจำนวนตัวแปรอิสระ เป็นปัจจัยที่มีผลต่อการคัดเลือกตัวแบบ ผลการคัดเลือกตัวแบบ เมื่อจำนวนตัวแปรอิสระในตัวแบบที่ 1 น้อยกว่าจำนวนตัวแปรอิสระในตัวแบบที่ 2 เมื่อระดับความสัมพันธ์ในแต่ละคู่ของตัวแปรอิสระในตัวแบบที่ 1 มากกว่าหรือเท่ากับระดับความสัมพันธ์ในแต่ละคู่ของตัวแปรอิสระในตัวแบบที่ 2 จะทำการคัดเลือกตัวแบบที่ 2 เมื่อจำนวนตัวแปรอิสระในตัวแบบที่ 1 มากกว่าจำนวนตัวแปรอิสระในตัวแบบที่ 2เมื่อระดับความสัมพันธ์ในแต่ละคู่ของตัวแปรอิสระในตัวแบบที่ 1 น้อยกว่าหรือเท่ากับระดับความสัมพันธ์ในแต่ละคู่ของตัวแปรอิสระในตัวแบบที่ 2 จะทำการคัดเลือกตัวแบบที่ 1
