การหาจุดแบ่งของตัวแบบการถดถอยโลจิสติกแบบ 2 ประเภทสำหรับการพยากรณ์การจำแนกข้อมูลโดยใช้ฟังก์ชันโลจิทเป็นฟังก์ชันเชื่อมโยง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาจุดแบ่งของตัวแบบการถดถอยโลจิสติกแบบ 2 ประเภทสำหรับการพยากรณ์การจำแนกข้อมูลโดยใช้ฟังก์ชันโลจิท เป็นฟังก์ชันเชื่อมโยง ปัจจัยที่สนใจศึกษาในครั้งนี้คือ สัดส่วนของความล้มเหลวของลักษณะที่สนใจศึกษา (a) เท่ากับ 0.1, 0.5 และ 0.9 ระดับความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอิสระ (P) เท่ากับ ความสัมพันธ์กันในระดับอย่างต่ำ: 0 < Max{Pij} < 0.30 ความสัมพันธ์กันในระดับปานกลาง: 0.30 < Max{Pij} < 0.60 ความสัมพันธ์กันในระดับสูง: 0.60 <Max{Pij} < 0.90 ขนาดตัวอย่าง (n) คือ n= 50,100,150,200,250 และจำนวนตัวแปรอิสระ (P) คือ P = 1,2,3,4,5 ข้อมูลทั้งหมดนี้ใช้การจำลองโดยเทคนิคมอนติคาร์โล ด้วยโปรแกรม R การหาจุดที่ทำให้สัดส่วนความถูกต้องในการจำแนกกลุ่มมีค่าสูงสุดผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ กรณีสัดส่วนของความล้มเหลวของลักษณะที่สนใจศึกษา เปลี่ยนแปลง แต่ปัจจัยอื่นๆคงที่ พบว่า ที่สัดส่วนของความล้มเหลวของลักษณะที่สนใจศึกษามีค่าเท่ากับ 0.5 ค่าจุดแบ่งมีค่าลู่เข้าสู่ 0.5 แต่ที่ค่าอื่นๆ ค่าจุดแบ่งมีค่ามากกว่า 0.5 กรณีระดับความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอิสระเพิ่มขึ้น แต่ปัจจัยอื่นๆ คงที่ พบว่า ที่สัดส่วนของความล้มเหลวของลักษณะที่สนใจศึกษามีค่าเท่ากับ 0.1 ค่าจุดแบ่งมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นจาก 0.5 กรณีขนาดตัวอย่างเพิ่มขึ้น แต่ปัจจัยอื่นๆ คงที่ พบว่า ที่ สัดส่วนของความล้มเหลวของลักษณะที่สนใจศึกษามีค่าต่ำ เมื่อขนาดตัวอย่างเพิ่มขึ้น ค่าจุดแบ่งมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น กรณีจำนวนตัวแปรอิสระเพิ่มขึ้นแต่ปัจจัยอื่นๆ คงที่ พบว่า ที่สัดส่วนของความล้มเหลวของลักษณะที่สนใจศึกษามีค่าต่ำ จำนวนตัวแปรอิสระเพิ่มขึ้น ค่าจุดแบ่งมีค่าลดลงจาก 0.5 แต่ที่สัดส่วนของความล้มเหลวของลักษณะที่สนใจศึกษามีค่าสูง จำนวนตัวแปรอิสระเพิ่มขึ้น ค่าจุดแบ่งมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นจาก จาก 0.5