Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาการดำเนินนโยบายของรัสเซียต่อจีน ในช่วงปีค.ศ.1992-2000 โดยวิเคราะห์ถึงปัจจัยที่เป็นสาเหตุผลักดันให้รัสเซียดำเนินการปรับความสัมพันธ์กับจีนและการ พัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างรัสเซีย-จีนในช่วงเวลาดังกล่าว การศึกษานี้ได้นำเอาแนวคิดทฤษฏี สัจนิยมเป็นกรอบในการวิเคราะห์ วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีสมมติฐานที่ว่า ‘ผลประโยชน์' มิใช่อุดมการณ์ที่เป็นเครื่องกำหนดนโยบายของรัสเซียในสมัยของประธานาธิบดี บอริส เยลท์ซิน ที่มีต่อจีน จากการศึกษาพบว่า นโยบายต่างประเทศของรัสเซียในช่วงสมัยของประธานาธิบดี บอริส เยลท์ซิน ที่มีลักษณะที่ต้องการเป็นมิตรกับจีนอย่างมาก ดำเนินนโยบายที่ใกล้ชิดกับจีนหลายด้านอย่างเป็นรูปธรรม ส่งผลให้ความสัมพันธ์ระหว่างรัสเซียกับจีนพัฒนาไปในทิศทางที่สร้างสรรค์ อย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนในประวัติศาสตร์ มีปัจจัยที่เป็นเหตุคือ ผลประโยชน์ทางด้านการเมือง ความมั่นคง และเศรษฐกิจของรัสเซีย และปัจจัยจากฝ่ายจีนที่ต้องการเป็นมิตรกับรัสเซียเป็นปัจจัยเสริม ที่ทำให้การดำเนินนโยบายของรัสเซียต่อจีนเป็นไปอย่างราบรื่น
