Abstract:
ศึกษารูปแบบในการปรับที่อยู่อาศัยเดิม เจ้าของบ้าน "โฮมสเตย์" ของชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ต.ปลายโพงพาง อ.อัมพวา จ.สมุทรสงคราม ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน การวิจัยในครั้งนี้ยังได้เสนอแนวทางการพัฒนาและข้อเสนอแนะ ในการแก้ปัญหาโดยมีเครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ แบบสอบถามและการลงพื้นที่สำรวจทางกายภาพ ในเรื่องการใช้ประโยชน์ในตัวอาคาร ในการปรับที่อยู่อาศัยเดิม ส่วนกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในวิจัยได้แก่ บ้านพัก "โฮมสเตย์" จำนวน 19 หลัง ที่เข้าร่วมโครงการของชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ต.ปลายโพงพาง อ.อัมพวา จ.สมุทรสงคราม จากผลการวิจัยพบว่า 1. จากรูปแบบเดิมในอดีต ที่อาคารเรือนไทยภาคกลาง มีรูปแบบเฉพาะตัวที่ลักษณะการใช้สอยส่วนใหญ่อยู่ภายในและมีห้องส้วมภายนอก การอาบน้ำจะอาบที่คลองติดกับตัวบ้าน หรือน้ำคลองที่ใส่ตุ่มเอาไว้แล้วแกว่งสารส้มให้มีการตกตะกอนก่อนอาบน้ำ น้ำดื่มกินจะใช้การเก็บกักน้ำฝนไว้ในตุ่มใต้ถุนบ้าน แต่การปรับที่อยู่อาศัยเดิมในปัจจุบันนี้พบว่า ในส่วนของห้องส้วมและห้องอาบน้ำและห้องครัว มีการสร้างเพิ่มขึ้นนอกอาคารและในอาคาร แต่ยังคงสภาพของอาคารที่เป็นสถาปัตยกรรมทรงไทย การปรับตัวที่อยู่อาศัยเดิมเช่นนี้ เกิดจากสภาพของเศรษฐกิจและสังคมที่มีการเปลี่ยนแปลงในปัจจุบัน ที่เป็นการคาดคิดที่จะเสนอการใช้งานของส่วนที่ปรับที่อยู่อาศัยที่เพิ่มเติมแก่นักท่องเที่ยว ทำให้เกิดการผิดรูปแบบของการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม 2. การปรับที่อยู่อาศัยเดิมของกลุ่มชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ต.ปลายโพงพาง จากจำนวน 19 หลังคาเรือน มีการไม่ปรับที่อยู่อาศัยเดิม จำนวน 14 หลังคาเรือน ไม่มีการปรับคิดเป็น 73.68% ส่วนอีกจำนวน 5 หลังคาเรือนมีการปรับที่อยู่อาศัยเดิมในส่วนที่เป็น ห้องน้ำและส่วนที่เป็นครัว มีการปรับคิดเป็น 26.32% ซึ่งต่ำกว่า 50% ของจำนวนทั้งหมด 3. แนวทางในการพัฒนาการปรับที่อยู่อาศัยเดิม "โฮมสเตย์" ของชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ต.ปลายโพงพาง อ.อัมพวา จ.สมุทรสงคราม และข้อเสนอแนะในการแก้ปัญหามีดังนี้ ในด้านกายภาพ ควรมีการให้ความรู้และความเข้าใจในการปรับที่อยู่อาศัยเดิมที่เป็นอาคารทรงไทยอย่างถูกต้อง แก้ปัญหาการปรับที่อยู่อาศัยเดิม "โฮมสเตย์" ของชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ต้องมีหน่วยงานหรือเจ้าหน้าที่ของภาครัฐ เช่น การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และหน่วยงานพัฒนาชุมชนของจังหวัด หรือกลุ่มวิจัยเกี่ยวกับสถาปัตยกรรมของมหาวิทยาลัยเข้าไปดูแล และให้คำแนะนำอย่างใกล้ชิดเพื่อเป็ฯการอนุรักษ์สืบต่อไป ด้านสังคม วิถีชีวิตแบบดั้งเดิม ยังไม่พร้อมรับวิถีชีวิตแบบใหม่ ทำให้ขาดการพัฒนาการด้านต่างๆ สมควรที่ทางหน่วยงานภาครัฐที่ จะสนับสนุนในด้านเศรษฐกิจ ความเพราะความไม่ต่อเนื่องของผู้เข้าพัก ทำให้รายได้ไม่แน่นอนและตัวอาคารที่พักอาศัยที่เป็นสมาชิกชมรมทรุดโทรมขาดเงินกงอทุนสนับสนุนในการปรับปรุง
