Abstract:
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการฉีดวัคซีนไวรัสรวม (ประกอบด้วย ไวรัสไอบีอาร์ บีวีดี พีไอ-3 และบีอาร์เอส) ต่อสมรรถภาพการสืบพันธุ์และความชุกของการแสดงอาการของโรคที่มีความสัมพันธ์กับการติดเชื้อไวรัสระบบสืบพันธุ์และระบบทางเดินหายในใจฝูงโคนม จำนวน 164 ตัว เป็นแม่โคนม (ให้นมครั้งที่ 1-7) และโคนมสาวทดแทน (อายุระหว่าง 13-31 เดือน) จำนวน 103 และ 61 ตัว ตามลำดับ โดยแบ่งโคนมออกเป็น 2 กลุ่มเท่าๆ กัน กลุ่มที่ 1 ได้รับวัคซีนรวม ส่วนกลุ่มที่ 2 ได้รับการฉีดสารละลายน้ำเกลือ (0.9 เปอร์เซ็นต์) จากนั้นติดตามผลข้างเคียงจากการฉีดวัคซีนเป็นเวลา 3 วัน เก็บซีรั่มโคนมทุกตัวก่อนเข้าทดลอง หลังทดลอง 1 6 และ 12 เดือน เพื่อตรวจหาระดับแอนติบอดีต่อไวรัสไอบีอาร์ พบว่า การฉีดวัคซีนนอกจากสามารถเพิ่มการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันและให้ระดับแอนติบอดีต่อไวรัสไอบีอาร์สูงกว่าการไม่ได้ฉีดวัคซีนทั้งในแม่โคนมและโคนมสาวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) แล้ว ยังมีความปลอดภัยจากการฉีดวัคซีนและไม่มีผลกระทบต่อการให้ผลผลิตน้ำนม 5 วันหลังฉีดวัคซีน (p>0.05) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มที่ไม่ได้รับการฉีดวัคซีน นอกจากนั้น ยังพบว่ากลุ่มที่ได้รับการฉีดวัคซีนมีแนวโน้มเพิ่มสมรรถภาพการสืบพันธุ์เมื่อเปรียบเทียบกับการไม่ได้ฉีดวัคซีน (p>0.05) ดังนี้ ลดระยะท้องว่าง (153.2 และ 178.5 วัน) เพิ่มอัตราการผสมติดครั้งแรก (39.2 และ 36.4 เปอร์เซ็นต์) ลดจำนวนครั้งของการผสมต่อการผสมติด (2.3 และ 2.6 ครั้ง) ลดอัตราการสูญเสียลูก (7.8 และ 10.9 เปอร์เซ็นต์) และลดอัตราลูกอ่อนแอหรือเสียชีวิตหลังคลอด (3.9 และ 6.2 เปอร์เซ็นต์) อย่างไรก็ตาม ไม่สามารถยืนยันได้ว่า การฉีดวัคซีนสามารถลดความชุกของการเกิดโรคที่มีความสัมพันธ์กับการติดไวรัสไอบีอาร์ได้ การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า การฉีดวัคซีนไวรัสรวมสามารถเพิ่มการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันต่อไวรัสไอบีอาร์และมีแนวโน้มเพิ่มสมรรถภาพทางการสืบพันธุ์ของโคนมในฝูงโคนมที่มีภูมิคุ้มกันต่อโรคไอบีอาร์
