การศึกษาสุขภาวะของผู้ป่วยจิตเภทที่ไม่ป่วยซ้ำ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสุขภาวะ และหาความสัมพันธ์ระหว่างเพศ อายุ การศึกษา สถานภาพสมรส ความเพียงพอของรายได้ เขตที่อยู่อาศัย ความเชื่อด้านสุขภาพ กับสุขภาวะของผู้ป่วยจิตเภทที่ไม่ป่วยซ้ำ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยจิตเภทที่ไม่ป่วยซ้ำ ที่มารับบริการแผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลจิตเวช สังกัดกรมสุขภาพจิต จำนวน 130 คน ที่ได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบวัดความเชื่อด้านสุขภาพ และแบบวัดสุขภาวะ ซึ่งได้รับการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิและมีค่าความเที่ยงเท่ากับ .79 และ .93 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติไคสแคว์และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยที่สำคัญสรุปได้ดังนี้ 1. ผู้ป่วยจิตเภทที่ไม่ป่วยซ้ำมีสุขภาวะรวมทุกด้านอยู่ในระดับดีมาก โดยในด้านสุขภาวะทางกายและสุขภาวะทางจิตวิญญาณอยู่ในระดับดีมาก ส่วนสุขภาวะทางจิตและสุขภาวะทางสังคมอยู่ในระดับดี 2. อายุ และความเชื่อด้านสุขภาพมีความสัมพันธ์ทางบวกกับสุขภาวะของผู้ป่วยจิตเภทที่ไม่ป่วยซ้ำ ส่วนการศึกษามีความสัมพันธ์ทางลบกับสุขภาวะทางกาย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. ความเพียงพอของรายได้ มีความสัมพันธ์กับสุขภาวะของผู้ป่วยจิตเภทที่ไม่ป่วยซ้ำอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เพศ สถานภาพสมรส และเขตที่อยู่อาศัยไม่มีความสัมพันธ์กับสุขภาวะของผู้ป่วยจิตเภทที่ไม่ป่วยซ้ำ