Abstract:
วิทยานิพนธ์นี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาสภาพปัญหาที่เกี่ยวกับการขอให้พิจารณาใหม่ในชั้นเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครอง ทั้งที่เป็นปัญหาในทางวิชาการและปัญหาในทางปฏิบัติ โดยเปรียบเทียบกับการขอให้พิจารณาใหม่ในชั้นเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครองในต่างประเทศ ผลการวิจัยพบว่า ปัญหาสำคัญของการขอให้พิจารณาใหม่ในชั้นเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครอง ได้แก่ ปัญหาในเรื่องของแนวความคิดเกี่ยวกับการขอให้เจ้าหน้าที่ทบทวนคำสั่งทางปกครองโดยการขอให้พิจารณาใหม่ เนื่องจากบทบัญญัติในมาตร 54 พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 ได้กำหนดหลักเกณฑ์ในเรื่องดังกล่าวไว้ไม่ชัดเจนก่อให้เกิดความสับสนในการบังคับใช้กฎหมายที่เกิดจากการตีความไม่สอดคล้องกับเจตนารมณ์ของกฎหมายในเรื่องขอให้พิจารณาใหม่ในชั้นเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครอง ซึ่งเป็นเรื่องที่ระบบกฎหมายมีเจตนารมณ์ที่จะอำนวยความยุติธรรมให้แก่ประชาชนผู้ตกอยู่ภายใต้บังคับของคำสั่งทางปกครอง โดยการให้สิทธิแก่คู่กรณียื่นคำขอให้เจ้าหน้าที่ทบทวนคำสั่งทางปกครองอีกครั้งหนึ่งภายหลังจากที่คำสั่งทางปกครองนั้นมีผลบังคับผูกพันหรือเป็นที่สุด นอกจากนี้ยังมีปัญหาในเรื่องของความไม่ครอบคลุมของเหตุแห่งการขอให้พิจารณาใหม่บางประการ ตลอดจนอำนาจของเจ้าหน้าที่ในการทำคำสั่งในกระบวนพิจารณาชั้นขอให้พิจารณาใหม่ซึ่งอาจกระทบต่อหลักความมั่นคงแน่นอนของกฎหมาย และทำให้สิทธิเสรีภาพของประชาชนไม่ได้รับการคุ้มครองเท่าที่ควร ดังนั้น ควรแก้ไขปรับปรุงหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการขอให้พิจารณาใหม่ให้สอดคล้องกับเจตนารมณ์ของกฎหมาย โดยการแก้ไปไขถ้อยคำในมาตรา 54 พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 ให้มีความชัดเจน ตลอดจนกำหนดขอบเขตการใช้อำนาจของเจ้าหน้าที่ในกระบวนพิจารณาชั้นขอให้พิจารณาใหม่ จะทำให้กระบวนพิจารณาชั้นขอให้พิจารณาใหม่มีประสิทธิภาพ และสามารถอำนวยความยุติธรรมให้แก่คู่กรณีผู้ตกอยู่ในบังคับของคำสั่งทางปกครองได้อย่างแท้จริง
