Abstract:
การวิจัยเรื่องนี้เป็นการศึกษาวิเคราะห์อักขรวิธีและการใช้ภาษาของฮิวเมอริสต์จากข้อมูลเท่าที่พบได้ในเวลานี้ รายงานผลการวิจัยแบ่งออกเป็น 5 บท บทที่หนึ่งเป็นบทนำ บทที่สองกล่าวถึงประวัติของฮิวเมอริสต์ตลอดจนนามปากกาและผลงานของเขา บทที่สามเป็นเรื่องอักขรวิธีของฮิวเมอริสต์ บทที่สี่กล่าวถึงการใช้ภาษา และบทที่ห้าเป็นบทสรุป ผลการวิจัยสรุปได้ว่าฮิวเมอริสต์มีอักขรวิธีและการใช้ภาษาทั้งในด้านที่เหมือนและแตกต่างไปจากผู้อื่น ลักษณะที่แตกต่างจากผู้อื่นนับเป็นลักษณะเด่นของภาษาฮิวเมอริสต์ทำให้เกิดภาษาที่เป็นแบบเฉพาะของฮิวเมอริสต์เอง กลวิธีการเขียนและการใช้ภาษาทำให้ภาษาของเขาน่าอ่าน ให้ความสนุกสนานเพลิดเพลินและให้อารมณ์ขัน และในบางครั้งยังมีเนื้อหาที่ให้ความรู้เป็นประโยชน์แก่ผู้อ่านอีกด้วย นอกจากนี้ ฮิวเมอริสต์ได้เสนอแนะอักขรวิธีและการใช้ภาษาบางประการเพื่อให้นักภาษานำไปพิจารณา นับว่าเป็นการช่วยให้อักขรวิธีและการใช้ภาษาของไทยคลี่คลายขยายตัวมากกว่าเดิม การศึกษาครั้งนี้สะท้อนให้เห็นชัดว่าฮิวเมอริสต์มีความรอบรู้เรื่องภาษาไทยเป็นอย่างดียิ่งในเรื่องคำ สำนวน และการใช้ภาษาในรูปแบบต่างๆ นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นอย่างแจ่มแจ้งว่าฮิวเมอริสต์มีความตั้งใจมั่นในอันที่จะอนุรักษ์ภาษาไทยให้มีความถูกต้องสมบูรณ์ และสร้างสรรค์ความเจริญให้แก่ภาษาไทย นับเป็นแบบอย่างของผู้ที่สามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างมีศิลปะ
