ปัจจัยที่สัมพันธ์กับคุณภาพการนอนหลับของผู้ป่วยวัยผู้ใหญ่ : การวิเคราะห์อภิมาน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพการนอนหลับของผู้ป่วยวัยผู้ใหญ่ ประชากรคือ วิทยานิพนธ์และรายงานการวิจัยในประเทศไทย คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างตามเกณฑ์ที่ผู้วิจัยกำหนด เครื่องมือเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบบันทึกข้อมูลคุณลักษณะงานวิจัยและแบบประเมินคุณภาพงานวิจัย ได้ค่าขนาดอิทธิพลจำนวน 140 ค่า แบ่งเป็นปัจจัยด้านตัวผู้ป่วย (1.ปัจจัยส่วนบุคคล, 2.ปัจจัยด้านอาการแสดง, 3.ปัจจัยด้านอาการ, 4.ปัจจัยด้านจิตใจ, 5.ปัจจัยด้านพฤติกรรม) 86 ค่า, ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม (1.เสียง, 2.แสง, 3.อุณหภูมิ, 4.กลิ่นที่ไม่พึงประสงค์, 5.สภาพแวดล้อมโดยรวม, 6.สภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย) 24 ค่า, ปัจจัยด้านอื่นๆ (1.ความไม่สุขสบายต่างๆ, 2.ฝันร้าย, 3.กิจกรรมการรักษาพยาบาล, 4.สิ่งรบกวนการนอนหลับโดยรวม) 30 ค่า, สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล คือ การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1. งานวิจัยที่นำมาสังเคราะห์ ส่วนใหญ่เป็นวิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต (90.9%) คุณภาพงานวิจัยโดยรวมอยู่ในระดับดีมาก 2. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพการนอนหลับของผู้ป่วยวัยผู้ใหญ่ในภาพรวมสูงสุด คือ ปัจจัยด้านอื่นๆ ( r = .230) รองลงมาได้แก่ ปัจจัยด้านตัวผู้ป่วย ( r = .194) และปัจจัยด้าน สิ่งแวดล้อม ( r = .188) 3. ค่าขนาดอิทธิพลในภาพรวมของปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพการนอนหลับของผู้ป่วยวัยผู้ใหญ่ เป็นดังนี้ ปัจจัยด้านอื่นๆมีค่าขนาดอิทธิพลขนาดใหญ่ที่สุด (d = .496) ส่วนปัจจัยด้านตัวผู้ป่วย และปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมมีค่าขนาดอิทธพลขนาดกลาง (d = .398 , .392) 4. ข้อค้นพบที่ได้จากงานวิจัย คือ เมื่อพิจารณาปัจจัยรายย่อยของปัจจัยด้านอื่นๆ พบว่า ปัจจัยด้านสิ่งรบกวนการนอนหลับโดยรวม และปัจจัยด้านความไม่สุขสบายต่างๆ มีค่าขนาดอิทธิพลขนาดใหญ่ ( d = .93, .60) ส่วนปัจจัยด้านตัวผู้ป่วย เมื่อพิจารณารายปัจจัยย่อยพบว่าปัจจัยด้านพฤติกรรม ปัจจัยด้านอาการแสดง และปัจจัยด้านจิตใจ มีค่าขนาดอิทธิพลใหญ่ (d = .558, .546, .500) และปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เมื่อพิจารณารายปัจจัยย่อยพบว่า สิ่งแวดล้อมโดยรวม/สิ่งแวดล้อมในหอผู้ป่วยมีค่าขนาดอิทธิพลใหญ่ที่สุด ( d = .60)