Abstract:
วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์บทบาทของญี่ปุ่นในการเปิดเสรีทาง เศรษฐกิจในลาว ตั้งแต่ปี 1986 ประเด็นหลักคือการศึกษาการทำงานของทุนนิยม โดยมอง ว่าเป็นแรงผลักดันที่สำคัญที่อยู่เบื้องหลังบทบาทของญี่ปุ่นในประเทศต่างๆ ในภูมิภาครวมถึง ประเทศลาว ซึ่งผู้เขียนจะทำการศึกษา แนวทางการศึกษานี้เป็นการท้าทายต่อทฤษฎี ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศแนวสัจนิยมและการพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน ในการศึกษา บทบาทของทุนนิยม ประเด็นสำคัญคือการพิจารณาว่าแต่ละประเทศอยู่ในสถานะใดของ ระบบทุนนิยมโลก กรณีนี้ญี่ปุ่นอยู่ในฐานะศูนย์กลางทุนนิยมในภูมิภาคเอเชีย ในขณะที่ลาว เป็นประเทศด้อยพัฒนาที่ชายขอบ บริเวณลุ่มแม่น้ำโขงมีความสำคัญมากขึ้นหลังจากที่ญี่ปุ่น ประสบความสำเร็จในการสร้างบูรณาการทางเศรษฐกิจแก่ประเทศสมาชิกดั้งเดิมของอาเซียน โดยสามารถเป็นทั้งแหล่งทรัพยากรและตลาดให้แก่ทุนนิยมญี่ปุ่น ในกรณีของลาว ญี่ปุ่น แสดงบทบาทโดยการให้ช่วยเหลือแก่ลาวทั้งแบบทวิภาคี และผ่านธนาคารเพื่อการพัฒนาแห่ง เอเชีย (Asian Development Bank; ADB) เป็นการดึงลาวให้เข้าไปมีบทบาทในระบบทุนนิยม ที่ญี่ปุ่นเป็นศูนย์กลาง โดยวางลาวไว้ในตำแหน่งตัวเชื่อมทางกายภาพระหว่างประเทศต่างๆ ในอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง และให้เป็นแหล่งความมั่นคงทางพลังงานไม่ใช่เพียงให้แก่ประเทศ ลุ่มแม่น้ำโขงเท่านั้น แต่ต่อเนื่องไปยังสมาชิกดั้งเดิมของอาเซียน ทั้งนี้ก็เพื่อให้ทุนนิยมที่ ขับเคลื่อนโดยญี่ปุ่นทำงานได้ดีขึ้น