Abstract:
วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงการกระทำความผิดโดยอาศัยโอกาสจากการประกอบวิชาชีพ โดยเฉพาะวิชาชีพในส่วนของแพทย์หรือวิชาชีพเวชกรรม พร้อมทั้งตัวอย่างกรณีศึกษาที่เกิดขึ้น ทั้งในประเทศและต่างประเทศ และวิเคราะห์ปัญหาและอุปสรรคในการบังคับใช้กฎหมายต่อความผิดประเภทนี้ โดยศึกษาเปรียบเทียบกับประเทศที่ใช้ระบบกฎหมาย Common Law ได้แก่ ประเทศสหรัฐอเมริกา และประเทศที่ใช้ระบบกฎหมาย Civil Law ได้แก่ ประเทศเยอรมนี ทั้งในแง่บทบัญญัติกฎหมายและในแง่การพิสูจน์ความผิดซึ่งเน้นที่มาตรการพิเศษในการแสวงหาพยานหลักฐาน
วิธีการศึกษาวิจัยของวิทยานิพนธ์นี้ ใช้วิธีการวิจัยจากเอกสาร โดยการค้นคว้าจากตำรากฎหมาย วารสารกฎหมาย บทความ รายงานวิจัยและวิทยานิพนธ์ บทบัญญัติกฎหมาย ตลอดจนสื่ออิเล็กทรอนิกส์ที่เกี่ยวข้องกับการกระทำความผิดโดยอาศัยโอกาสจากการประกอบวิชาชีพ โดยเฉพาะวิชาชีพในส่วนของแพทย์หรือวิชาชีพเวชกรรม ทั้งของประเทศไทย ประเทศสหรัฐอเมริกา ประเทศเยอรมนี และประเทศอื่นๆ เพื่อนำข้อมูลมาจัดรวบรวมอย่างเป็นระบบและทำการวิเคราะห์หาข้อสรุป
ผลการศึกษาพบว่า การบังคับใช้กฎหมายกับการกระทำความผิดโดยอาศัยโอกาสจากการประกอบวิชาชีพเวชกรรมในประเทศไทยไม่มีประสิทธิภาพเท่าที่ควร เนื่องจากปัญหาและอุปสรรคในแง่บทบัญญัติกฎหมายและในแง่การพิสูจน์ความผิด เมื่อเปรียบเทียบกับประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศเยอรมนี ซึ่งมีการบังคับใช้กฎหมายต่อความผิดประเภทนี้อย่างเหมาะสม เนื่องจากการพิสูจน์ความผิด กล่าวคือ มาตรการพิเศษในการแสวงหาพยานหลักฐานที่มีประสิทธิภาพ ประกอบกับบทบัญญัติกฎหมาย กล่าวคือ บทบัญญัติความผิดซึ่งกำหนดไว้อย่างเหมาะสม รวมทั้งขั้นตอนการดำเนินกระบวนพิจารณาคดีที่มีความรวดเร็ว ทำให้การกระทำความผิดในลักษณะดังกล่าวมีแนวโน้มลดลง
ผู้เขียนเห็นว่าควรปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติมบทบัญญัติกฎหมายบางประการ ตลอดจนนำมาตรการพิเศษในการแสวงหาพยานหลักฐานของต่างประเทศมาปรับใช้ในประเทศไทย เพื่อให้การบังคับใช้กฎหมายต่อความผิดประเภทนี้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น