ผลของลักษณะและความแข็งของยางวงแหวนที่มีต่อแรงในการยึดอยู่

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหารูปทรงที่เหมาะสมของยางวงแหวน โดยทดสอบหาแรงในการยึดอยู่และแรงดึงของยางวงแหวน เตรียมรากเทียมลงในบล็อกเพื่อทดสอบ โดยใช้ระบบรากฟันเทียมของระบบฟันยิ้ม รูปทรงต่างๆ(รูปทรงกลมด้านในกลม รูปกระบอกด้านในหกเหลี่ยม รูปทรงกลมด้านในหกเหลี่ยม รูปทรงกระบอกด้านในกลม) และยางวงแหวนความแข็งผิว 50 60 และ70 ชอร์เอ โดยมีระบบรากฟันเทียมออสเทม เป็นกลุ่มสำหรับการเปรียบเทียบ (กลุ่มละ10 ชิ้นงาน) นำยางวงแหวนมาเร่งอายุการใช้งานโดยใส่เข้าและถอดออกจำนวน 1,440 2,880 และ 4,320 รอบ ด้วยความเร็ว 120 มิลลิเมตรต่อนาที ใช้เครื่องดึงอเนกประสงค์วัดแรงในการยึดอยู่และแรงดึง ใช้สถิติแบบพาราเมตริกซ์ชนิดวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทาง วิเคราห์ความแตกต่างระหว่างกลุ่มด้วยเทอกี้และอินดิเพนเดนท์ ทีเทส วิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่ระดับความเชื่อมั่น ร้อยละ95 ผลการศึกษาพบว่าแรงยึดอยู่ของยางวงแหวนมีค่าลดลงเมื่อผ่านกระบวนการเร่งอายุการใช้งาน ยกเว้นยางวงแหวนความแข็งผิว 70 ชอร์เอรูปทรงกลมด้านในหกเหลี่ยม และรูปทรงกระบอกด้านในหกเหลี่ยม ที่มีค่าแรงในการ ยึดอยู่เพิ่มขึ้นและมีค่าสูงกว่ากลุ่มของระบบออสเทม ผลแรงดึงของยางวงแหวนทุกกลุ่มมีค่าลดลง สรุปได้ว่าทั้งรูปทรงและความแข็งผิวต่างก็มีผลต่อแรงในการยึดอยู่ของยางวงแหวน