Abstract:
ศึกษาถึงวิธีการที่สถานประกอบการเลือกตอบสนองต่อวิกฤตเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2540 และศึกษาถึงปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลือกแนวทางในการปรับตัวของสถานประกอบการที่เป็นกลุ่มตัวอย่าง ซึ่งในการศึกษาได้สำรวจสถานประกอบการเฉพาะหมวดอุตสาหกรรมการผลิตที่คัดเลือกด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน และวิเคราะห์ผลโดยใช้แบบจำลองมัลติโนเมียลโลจิต การศึกษาครั้งนี้พบว่า สถานประกอบการส่วนใหญ่เลือกตอบสนองด้วยการปรับทางด้านแรงงานเป็นหลักซึ่งคิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 50.43 ของจำนวนสถานประกอบการที่สำรวจทั้งหมด โดยแบ่งเป็น การปรับทางด้านจำนวนแรงงานร้อยละ 30.43 และปรับทางด้านชั่วโมงการทำงานคิดเป็นร้อยละ 25.00 นอกจากนี้ มีสถานประกอบการที่เลือกตอบสนองต่อวิกฤตโดยการปรับทางด้านผลผลิตคิดเป็นร้อยละ 29.35 ของสถานประกอบการรวม ทั้งนี้มีสถานประกอบการเพียงร้อยละ 7.61 ที่เลือกตอบสนองต่อวิกฤตโดยการปรับทางด้านราคา ผลจากการใช้แบบจำลองมัลติโนเมียลโลจิตเพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลในการกำหนดการเลือกแนวทางการปรับตัว พบว่าปัจจัยที่มีอิทธิพลในการกำหนดการเลือกแนวทางการปรับทางด้านจำนวนแรงงานอย่างมีนัยสำคัญได้แก่ สัดส่วนต้นทุนแรงงานต่อต้นทุนทั้งหมด และสัดส่วนต้นทุนที่ต้องนำเข้าต่อต้นทุนทั้งหมด ส่วนปัจจัยที่มีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญต่อการกำหนดการเลือกปรับทางด้านจำนวนชั่วโมงการทำงานได้แก่ ทุนจดทะเบียน ประเภทอุตสาหกรรม และสัดส่วนต้นทุนเครื่องจักรต่อต้นทุนทั้งหมด สำหรับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลือกปรับทางด้านผลผลิตอย่างมีนัยสำคัญได้แก่ ทุนจดทะเบียน ประเภทอุตสาหกรรม สัดส่วนต้นทุนทางด้านแรงงานต่อต้นทุนทั้งหมด สัดส่วนต้นทุนที่ต้องนำเข้าต่อต้นทุนทั้งหมด และสัดส่วนผลผลิตที่ส่งออกต่อผลผลิตทั้งหมด โดยสรุป ผู้ประกอบการส่วนใหญ่มีการตอบสนองต่อการเกิดวิกฤตโดยการปรับทางด้านแรงงานซึ่งแสดงให้เห็นว่าต้นทุนในการปรับแรงงานน้อยกว่าต้นทุนจากการปรับทางด้านอื่น ดังนั้น แรงงานจึงเป็นปัจจัยหลักที่ได้รับผลกระทบจากการเกิดวิกฤตเศรษฐกิจ รัฐบาลจึงควรมีนโยบายให้ความช่วยเหลือต่อแรงงานอันจะมีส่วนช่วยบรรเทาความรุนแรงจากปัญหาดังกล่าวลงได้