Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของรูปแบบความผูกพันต่อความหึงหวงและความก้าวร้าวพหุมิติในสถานการณ์การนอกใจ จำนวน 200 คน แบ่งเป็นเพศชายจำนวน 96 คน และเพศหญิงจำนวน 104 คน ทำมาตรวัดรูปแบบความผูกพัน อ่านสถานการณ์การนอกใจ ทำมาตรวัดความหึงหวงและทำมาตรวัดความก้าวร้าวในคู่รัก
ผลการวิจัยพบว่าผู้ที่มีรูปแบบความผูกพันทั้ง 4 รูปแบบ เมื่อเจอสถานการณ์การนอกใจแสดงความหึงหวงแบบตอบสนองต่อสิ่งกระตุ้นมากกว่าความหึงหวงแบบอื่น นอกจากนี้ยังพบว่าผู้ที่มีรูปแบบความผูกพันแบบหวาดหวั่นเมื่อเจอสถานการณ์การนอกใจแสดงความก้าวร้าวทางร่างกายมากกว่าความก้าวร้าวทางจิตใจ และผู้ที่มีรูปแบบความผูกพันแบบมั่นคง แบบหมกหมุ่น และแบบหมางเมินเมื่อเจอสถานการณ์การนอกใจแสดงความก้าวร้าวทางจิตใจมากกว่าความก้าวร้าวทางร่างกาย