Abstract:
วัตถุประสงค์ เพื่อประเมินลักษณะทางคลินิก อาการเจ็บปวด ความพึงพอใจในการใช้ยา และผลข้างเคียงของสารอะซีแมนแนน ความเข้มข้นร้อยละ 0.5 ในการรักษาแผลร้อนในในช่องปาก ภายในระยะเวลา 7 วัน โดยเปรียบเทียบกับยาไตรแอมซิโนโลน อะเซโตไนด์ ความเข้มข้นร้อยละ 0.1
วัสดุและวิธีการ กลุ่มตัวอย่างคือ อาสาสมัครที่เป็นแผลร้อนใน จำนวน 52 ราย และได้รับการสุ่มแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มละ 26 คน เพื่อได้รับยาไปใช้รักษา โดยทายาที่ได้รับวันละ 4 ครั้ง เป็นระยะเวลา 7 วัน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติ Student’s t test เพื่อวิเคราะห์ข้อมูลระหว่างกลุ่ม และใช้สถิติ repeated measure ANOVA เพื่อวิเคราะห์ข้อมูลภายในกลุ่ม โดยกำหนด p-value<0.05 จึงจะมีนัยสำคัญทางสถิติ
ผลการศึกษา พบว่าเมื่อเปรียบเทียบขนาดของแผล ความเจ็บปวด และความพึงพอใจในการใช้ยาจากการรักษาทั้ง 2 กลุ่ม พบว่าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ นอกจากนี้ไม่พบภาวะแทรกซ้อนจากการรักษาด้วยยาทั้ง 2 กลุ่ม
สรุป การรักษาแผลร้อนในในช่องปากด้วยสารอะซีแมนแนน ความเข้มข้น ร้อยละ 0.5 ให้ประสิทธิภาพการรักษาเทียบเท่าการรักษาด้วยยาไตรแอมซิโนโลน อะเซโตไนด์ ความเข้มข้น ร้อยละ 0.1 ในด้านการลดขนาดแผลร้อนใน ลดความเจ็บปวด และความพึงพอใจในการใช้ยา รวมทั้งไม่พบผลข้างเคียง ดังนั้นสารอะซีแมนแนน ความเข้มข้นร้อยละ 0.5 สามารถใช้เป็นทางเลือกหนึ่งในการรักษาแผลร้อนในในช่องปาก
