Abstract:
วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาหาความชุกของยีนวีคอซีวันตำแหน่ง -1639 ในผู้ป่วยที่รับประทานวอร์ฟารินเกินขนาดและดูผลของยีนวีคอซีวันต่อการตอบสนองหลังรับประทานวิตามินเคขนาด 1 มิลลิกรัม วิธีการวิจัย เป็นการศึกษาแบบพรรณนาไปข้างหน้าหาความชุกของยีนวีคอซีวัน -1639 ในผู้ป่วยที่รับประทานวอร์ฟารินและมีระดับ INR มากกว่าสี่และศึกษาประชากรกลุ่มย่อยที่รับประทานวิตามินเคขนาด 1 มิลลิกรัมแล้ววัดระดับ INR ซ้ำที่เวลา 24 และ 48 ชั่วโมง ในโรงพยาบาลจุฬา ผู้ป่วยที่ต้องได้รับส่วนประกอบของเลือดและได้วิตามินเครูปแบบอื่นๆจะถูกคัดออกจากการวิจัย ผลการศึกษา จากผู้ป่วย 44 รายตรวจพบวีคอซีวัน -1639 ชนิด AA, AG และ GG ร้อยละ 59.1, 36.4 และ 4,5 ตามลำดับซึ่งเท่ากับความชุกในประชากรไทย และมีผู้ป่วยกลุ่มย่อยที่ได้รับวิตามินเค 31 รายระดับค่าเฉลี่ย INR ก่อนรับประทานวิตามินเคเท่ากับ 6.99 ± 3.44 ในกลุ่ม AA และ 6.64 ± 2.47 ในกลุ่ม nonAA (p=0.74) ระดับการลดลงของ INR ที่ 24 ชั่วโมงกลุ่ม AA เท่ากับ3.82 ± 2.34 ของกลุ่ม non AA เท่ากับ 3.86 ± 2.34, p=0.92 ( คิดเป็นร้อยละเท่ากับ 54.4 ± 16.4% เทียบกับ 55.0 ± 19.4%, p=0.83) ระดับการลดลงของ INR ที่ 48 ชั่วโมงเท่ากับ 4.18 ± 2.41 เทียบกับ 4.52 ± 2.52 , p=0.44 สำหรับกลุ่ม AA และ non AA ตามลำดับ( คิดเป็นร้อยละ 58.9±18.7% เทียบกับ 65.6±14.1%, p=0.42) สรุปผล : ยีนวีคอซีวัน -1639 ชนิดที่ไวต่อวอร์ฟารินไม่สัมพันธ์กับการเกิดระดับ INR ที่มากกว่าสี่และไม่สามารถคาดคะเนการตอบสนองต่อวิตามินเคชนิดรับประทาน
