การศึกษาความชุกของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมยีนวีคอซีวันตำแหน่ง – 1639 ในผู้ป่วยผู้ใหญ่ไทยที่รับประทานยาวอร์ฟารินและมีระดับไอเอ็นอาร์มากกว่าสี่ และการตอบสนองต่อวิตามินเคชนิดรับประทานขนาด 1 มิลลิกรัมในการต้านฤทธิ์ยาวอร์ฟาริน

รวิสุต เดียวอิศเรศ

การศึกษาความชุกของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมยีนวีคอซีวันตำแหน่ง – 1639 ในผู้ป่วยผู้ใหญ่ไทยที่รับประทานยาวอร์ฟารินและมีระดับไอเอ็นอาร์มากกว่าสี่ และการตอบสนองต่อวิตามินเคชนิดรับประทานขนาด 1 มิลลิกรัมในการต้านฤทธิ์ยาวอร์ฟาริน

dc.contributor.advisor	พลภัทร โรจน์นครินทร์
dc.contributor.author	รวิสุต เดียวอิศเรศ
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะแพทยศาสตร์
dc.date.accessioned	2013-08-17T02:55:43Z
dc.date.available	2013-08-17T02:55:43Z
dc.date.issued	2551
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/35429
dc.description	วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2551	en_US
dc.description.abstract	วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาหาความชุกของยีนวีคอซีวันตำแหน่ง -1639 ในผู้ป่วยที่รับประทานวอร์ฟารินเกินขนาดและดูผลของยีนวีคอซีวันต่อการตอบสนองหลังรับประทานวิตามินเคขนาด 1 มิลลิกรัม วิธีการวิจัย เป็นการศึกษาแบบพรรณนาไปข้างหน้าหาความชุกของยีนวีคอซีวัน -1639 ในผู้ป่วยที่รับประทานวอร์ฟารินและมีระดับ INR มากกว่าสี่และศึกษาประชากรกลุ่มย่อยที่รับประทานวิตามินเคขนาด 1 มิลลิกรัมแล้ววัดระดับ INR ซ้ำที่เวลา 24 และ 48 ชั่วโมง ในโรงพยาบาลจุฬา ผู้ป่วยที่ต้องได้รับส่วนประกอบของเลือดและได้วิตามินเครูปแบบอื่นๆจะถูกคัดออกจากการวิจัย ผลการศึกษา จากผู้ป่วย 44 รายตรวจพบวีคอซีวัน -1639 ชนิด AA, AG และ GG ร้อยละ 59.1, 36.4 และ 4,5 ตามลำดับซึ่งเท่ากับความชุกในประชากรไทย และมีผู้ป่วยกลุ่มย่อยที่ได้รับวิตามินเค 31 รายระดับค่าเฉลี่ย INR ก่อนรับประทานวิตามินเคเท่ากับ 6.99 ± 3.44 ในกลุ่ม AA และ 6.64 ± 2.47 ในกลุ่ม nonAA (p=0.74) ระดับการลดลงของ INR ที่ 24 ชั่วโมงกลุ่ม AA เท่ากับ3.82 ± 2.34 ของกลุ่ม non AA เท่ากับ 3.86 ± 2.34, p=0.92 ( คิดเป็นร้อยละเท่ากับ 54.4 ± 16.4% เทียบกับ 55.0 ± 19.4%, p=0.83) ระดับการลดลงของ INR ที่ 48 ชั่วโมงเท่ากับ 4.18 ± 2.41 เทียบกับ 4.52 ± 2.52 , p=0.44 สำหรับกลุ่ม AA และ non AA ตามลำดับ( คิดเป็นร้อยละ 58.9±18.7% เทียบกับ 65.6±14.1%, p=0.42) สรุปผล : ยีนวีคอซีวัน -1639 ชนิดที่ไวต่อวอร์ฟารินไม่สัมพันธ์กับการเกิดระดับ INR ที่มากกว่าสี่และไม่สามารถคาดคะเนการตอบสนองต่อวิตามินเคชนิดรับประทาน	en_US
dc.description.abstractalternative	Objective: The aim is to study prevalence of VKORC1 single nucleotide polymorphism – 1639 in Thai adult patients who have warfarin overdosage and responses to oral vitamin K for warfarin reversal Method: A prospective descriptive study was conducted in patients taking warfarin with INR over 4.0. They were subjected to VKORC1 -1639 genotyping. A subset of cases were included in the prospective trial using 1 mg oral vitamin K therapy to observe INR declines at 24 and 48 hrs. Patients who received blood products or other doses or routes of vitamin K were excluded from this cohort. Result: From 44 cases, the prevalence of VKORC1 -1639 were 59.1% for AA, 36.4% for AG and 4.5% for GG similar to general Thai population. Thirty-one patients were uniformly treated solely by 1 mg oral vitamin K. The baseline INR levels were 6.99 ± 3.44 (mean ± SD) for AA and 6.64 ± 2.47 for non-AA polymorphism (p=0.74). The mean INR decreases after vitamin K administrations in AA vs non-AA groups were 3.82 ± 2.34 vs 3.86 ± 2.84, p=0.92, (54.4 ± 16.4% vs 55.5 ± 19.4%, p=0.83) at 24 hrs and 4.18 ± 2.41 vs 4.52 ± 2.52, p=0.44 (58.9 ± 18.7% vs. 65.6 ± 14.1%, p=0.42) at 48 hrs respectively. Conclusion: Our results imply that VKORC1 -1639 polymorphism is not a strong predisposing factor for warfarin overdose. In addition, the preliminary data suggest that these genotypes probably have no clinically significant difference in responses to low dose oral vitamin K corrections of over-anticoagulation.	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2008.659
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	เลือด -- การแข็งตัว	en_US
dc.subject	วิตามินเค	en_US
dc.subject	วาร์ฟาริน	en_US
dc.subject	Blood -- Coagulation	en_US
dc.subject	Vitamin K	en_US
dc.subject	Warfarin	en_US
dc.title	การศึกษาความชุกของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมยีนวีคอซีวันตำแหน่ง – 1639 ในผู้ป่วยผู้ใหญ่ไทยที่รับประทานยาวอร์ฟารินและมีระดับไอเอ็นอาร์มากกว่าสี่ และการตอบสนองต่อวิตามินเคชนิดรับประทานขนาด 1 มิลลิกรัมในการต้านฤทธิ์ยาวอร์ฟาริน	en_US
dc.title.alternative	Prevalence of VKORC1 single nucleotide polymorphism – 1639 in Thai adult patients who have INR more than 4 from warfarin and responses to 1 mg oral vitamin K for warfarin reversal	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.degree.name	วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต	en_US
dc.degree.level	ปริญญาโท	en_US
dc.degree.discipline	อายุรศาสตร์	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.email.advisor	Ponlapat.R@Chula.ac.th
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2008.659