Abstract:
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลองมีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาผลของโปรแกรมการจูงใจเพื่อป้องกันต่อพฤติกรรมการดูแลตนเอง ในการป้องกันภาวะแทรกซ้อนของผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงกลุ่มเสี่ยง โดยใช้ทฤษฎีการจูงใจเพื่อป้องกัน (Protection motivation theory) ของ Rogers (1983) กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้สูงอายุ โรคความดันโลหิตสูงกลุ่มเสี่ยง จำนวน 40 คน กลุ่มทดลอง จำนวน 20 คน และกลุ่มควบคุม จำนวน 20 คน จับคู่ในด้านอายุ เพศ และค่าดัชนีมวลกาย กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการจูงใจเพื่อป้องกัน ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการบริการตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ โปรแกรมการจูงใจเพื่อป้องกัน สร้างโดยผู้วิจัย ประกอบด้วย แผนการพยาบาลตามโปรแกรม และคู่มือการดูแลตนเองเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อน ได้รับการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ เก็บรวบรวมข้อมูล โดยใช้แบบสอบถามพฤติกรรมการดูแลตนเองเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนจากโรคความดันโลหิตสูง มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .80 วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติเชิงบรรยาย และสถิติทดสอบที (t - test) ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ค่าเฉลี่ยของคะแนนพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงกลุ่มเสี่ยง ภายหลังได้รับโปรแกรมการจูงใจเพื่อป้องกัน สูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .01) 2. ค่าเฉลี่ยของคะแนนพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงกลุ่มเสี่ยง ที่ได้รับโปรแกรมการจูงใจเพื่อป้องกัน สูงกว่ากลุ่มที่ได้รับการบริการตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .01)
