Abstract:
การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบปริมาณฟลูออไรด์ที่ผิวเคลือบฟันภายหลังการเคลือบ
ฟลูออไรด์เจล โดยทันตแพทย์ร่วมกับการใช้ซีพีพี-เอซีพีเพสต์ด้วยตนเองกับการเคลือบฟลูออไรด์เจลเพียงอย่าง
เดียว ในเด็กอายุ 10 -12 ปี จำนวน 40 คน โดยแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มควบคุมซึ่งจะได้รับการเคลือบ
ฟลูออไรด์เจลเพียงอย่างเดียวและกลุ่มทดลองจะได้รับการเคลือบฟลูออไรด์เจลร่วมกับทาซีพีพี-เอซีพีเพสต์ด้วย
ตนเอง เป็นระยะเวลา 4 สัปดาห์ ด้วยวิธีการเก็บตัวอย่างผิวเคลือบฟันโดยใช้กรดกัดบริเวณฟันตัดถาวรซี่กลางบน
ซ้ายและขวาตามเวลาที่กำหนด โดยจะทำการเก็บตัวอย่างผิวเคลือบฟันก่อนการเคลือบฟลูออไรด์เจล หลังเคลือบ
30 นาที และ 4 สัปดาห์ แล้วนำสารตัวอย่างที่ได้ไปวัดปริมาณฟลูออไรด์ด้วยฟลูออไรด์อิเลคโทรด และวัดปริมาณ
แคลเซียมด้วยเครื่องอะตอมมิกแอบซอพชันสเปคโทรโฟโตมิเตอร์
ผลการวิจัยพบว่า ปริมาณฟลูออไรด์ที่ผิวเคลือบฟันในกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง ภายหลังเคลือบฟลูออไรด์เจลเป็นระยะเวลา 4 สัปดาห์นั้น มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(p<0.05) โดยมีค่าเฉลี่ย±ค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐานเท่ากับ 2145.105±193.179 ส่วนในล้านส่วน และ 4172.411±273.166 ส่วนในล้านส่วน และเมื่อเปรียบเทียบปริมาณฟลูออไรด์ที่ผิวเคลือบฟันภายหลังเคลือบฟลูออไรด์เจล 4 สัปดาห์ ระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลองโดยเทียบกับก่อนเคลือบและหลังเคลือบฟลูออไรด์ 30 นาที พบว่า มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05)
จากผลการวิจัยนี้สรุปว่า ซีพีพี-เอซีพีเพสต์มีผลต่อปริมาณฟลูออไรด์ที่ผิวเคลือบฟันภายหลังการเคลือบ
ฟลูออไรด์เจลที่ระยะเวลา 4 สัปดาห์