ภาวะซึมเศร้าของสตรีวัยเปลี่ยนที่มารับบริการที่คลินิกวัยหมดประจำเดือน ณ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา ณ จุดเวลาหนึ่ง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกในช่วงเวลาที่ศึกษาของภาวะซึมเศร้าในสตรีวัยเปลี่ยนที่คลินิกวัยหมดประจำเดือน โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ และปัจจัยที่มีผลต่อภาวะซึมเศร้า จากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 100 ราย ซึ่งมารับบริการในช่วงเดือนมิถุนายนถึงกันยายน พ.ศ. 2548 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนบุคคล แบบประเมินการสนับสนุนทางสังคม (Social Support Scale) แบบประเมินเหตุการณ์ความเครียดในชีวิต (Life Stress Event Scale) และแบบสอบถามประเมินภาวะซึมเศร้าด้วยตนเอง HRSR (Health-Related Self Report) วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรม SPSS for Windows โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และพิสัย ใช้สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การทดสอบค่า Chi-Square test, t-test, Pearson's product moment correlation coefficient วิเคราะห์ multivariate analysis โดยใช้ Logistic regression analysis และ Stepwisemultiple regression analysis ผลการศึกษาพบว่า สตรีวัยเปลี่ยนมีความชุกในช่วงเวลาที่ศึกษาของภาวะซึมเศร้า ร้อยละ 13 ในการวิเคราะห์ตัวแปรเชิงเดี่ยว ปัจจัยที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ ศาสนา ความเพียงพอของรายได้สภาวะของประจำเดือน การสนับสนุนทางสังคม และเหตุการณ์ความเครียดในชีวิต หลังจากวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ Logistic Regression Analysis พบว่า ปัจจัยที่ยังคงมีความสัมพันธ์ต่อภาวะซึมเศร้าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ P < .05 และ .001 คือ การสนับสนุนทางสังคมต่ำ (adjusted OR = 63.54, 95% CI = 6.100-661.803) และความไม่เพียงพอของรายได้ (adjusted OR = 21.532, 95% CI = 2.009-230.783) ตามลำดับ และใช้ multiple Regression Analysis พบว่า ปัจจัยที่มีผลทำนายค่าคะแนนภาวะซึมเศร้าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ p < .001 คือ ความไม่เพียงพอของรายได้ และการสนับสนุนทางสังคมต่ำ ตามลำดับ